W najbliższy wtorek 21 stycznia będziemy w Kościele wspominać św. Agnieszkę. Niegdyś była jedną z najpopularniejszych świętych, o której wspominali między innymi św. Ambroży, św. Hieronim, papież św. Damazy, papież św. Grzegorz I Wielki. Agnieszka złożyła ślub czystości, odrzucała wszystkich zalotników, mówiąc, że wybrała już Małżonka, którego nie potrafią zobaczyć oczy śmiertelnika. Próbowano złamać jej upór, oskarżając ją o to, że jest chrześcijanką. Przed sądem była nieugięta, mimo wielu gróźb, ona była niewzruszona. Odesłano ją do domu publicznego, ale, gdy tylko pewien młodzieniec próbował zbliżyć się do niej, stał się niewidomy i upadł. Agnieszka pozostała niepokalana i była czystą małżonką Chrystusa. Rzucono ją w ogień, ale wyszła z niego nietknięta. Skazano ją więc na ścięcie.

Jako 12-latka, w 305 r., poniosła męczeńską śmierć na stadionie Domicjana w Rzymie. Tym samym poszła na spotkanie Nieśmiertelnego małżonka. Nad grobem męczennicy wzniesiono bazylikę pod jej wezwaniem. W dzień jej wspomnienia papież błogosławi dwa baranki, z których wełny zakonnice - benedyktynki - wyrabiają potem paliusze - białe koliste wstęgi z sześcioma krzyżami haftowanymi czarnym jedwabiem, noszone na ornacie. Otrzymują je od papieża wszyscy nowo mianowani metropolici. W roku 1984 Jan Paweł II ustanowił, że uroczystość ta odbywa się 29 czerwca, w dniu Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

"Dzisiaj obchodzimy urodziny (dla nieba) dziewicy, trzeba więc mówić o dziewicach. (...) Urodziny dziewicy - naśladujmy niewinność; urodziny męczennicy - złóżmy ofiary. Niech z podziwem patrzą mężowie, a młodzi niech nie upadają na duchu. Niech się zdumiewają mężatki, a dziewice niech idą w ich ślady. (…) W dwunastym roku życia miała złożyć świadectwo krwi. (…) Ale jak wielka musiała być siła wiary, co nawet w takim wieku znalazła świadectwo” – to fragment pochwały św. Agnieszki napisanej przez św. Ambrożego. Święta Agnieszka to patronka dzieci, panien oraz ogrodników, jej imię jest wymieniane w I Modlitwie Eucharystycznej – Kanonie rzymskim. W ikonografice jest przedstawiana z barankiem lub dwiema koronami – dziewictwa i męczeństwa. Czasami obok można dostrzec stos, na którym próbowano ją spalić. Jej atrybutami są: kość słoniowa, gałązka palmowa, lampka oliwna, lilia, miecz i zwój.

Stałość w wierze św. Agnieszki jest godna naśladowania. Prośmy Pana Boga, abyśmy byli w stanie naśladować tę stałość i nigdy nie wyparli się wiary w Niego.