1. czytanie (Dz 5, 34-42)

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, uczony w Prawie i poważany przez cały lud, kazał na chwilę usunąć apostołów i zabrał głos w Radzie: "Mężowie izraelscy – przemówił do nich – zastanówcie się dobrze, co macie uczynić z tymi ludźmi. Bo niedawno temu wystąpił Teudas, podając się za kogoś niezwykłego. Przyłączyło się do niego około czterystu ludzi, został on zabity, a wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni i ślad po nich zaginął. Potem podczas spisu ludności wystąpił Judasz Galilejczyk i pociągnął lud za sobą. Zginął sam, i wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni. Więc i teraz wam mówię: Zostawcie tych ludzi i puśćcie ich! Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie ich zniszczyć, i oby się nie okazało, że walczycie z Bogiem". Usłuchali go. A przywoławszy apostołów, kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla Imienia Jezusa. Nie przestawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie.

Ewangelia (J 6, 1-15)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus udał się na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. Szedł za Nim wielki tłum, bo oglądano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali. Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie, Pascha. Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do Niego, rzekł do Filipa: "Gdzie kupimy chleba, aby oni się najedli?" A mówił to, wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co ma czynić. Odpowiedział Mu Filip: "Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać". Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: "Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?" Jezus zaś rzekł: "Każcie ludziom usiąść". A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: "Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło". Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, pozostałymi po spożywających, napełnili dwanaście koszów. A kiedy ludzie spostrzegli, jaki znak uczynił Jezus, mówili: "Ten prawdziwie jest prorokiem, który ma przyjść na świat". Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania pokazują nam dwie bardzo ważne prawdy: po pierwsze, że prawdziwe dzieło Boże nie zginie, nawet jeśli spotka się z oporem; po drugie – że Bóg potrafi zaspokoić potrzeby człowieka w sposób, którego nikt by się nie spodziewał.

W Dziejach Apostolskich widzimy mądrość faryzeusza Gamaliela, który mówi jasno: jeśli coś pochodzi od Boga – nie da się tego zatrzymać. Apostołów próbowano uciszyć, nawet ich ubiczowano, ale oni się nie poddali. Cieszyli się, że mogą cierpieć dla Jezusa. I co najważniejsze – nie przestali głosić Dobrej Nowiny. To dla nas znak, że nie wolno się wycofywać z wiary nawet wtedy, gdy staje się trudna czy niewygodna.

Ewangelia natomiast pokazuje cud rozmnożenia chleba. Jezus widzi potrzeby ludzi – zarówno duchowe, jak i fizyczne – i odpowiada na nie z miłością i hojnością. Z pięciu chlebów i dwóch ryb nakarmił tysiące. Ale robi to cicho, bez rozgłosu, nie dla sławy – nawet ucieka, gdy ludzie chcą Go obwołać królem. Pokazuje, że prawdziwa moc służy, a nie szuka poklasku.

Krótka nauka na dziś

Bóg działa mimo przeszkód i hojnie zaspokaja nasze potrzeby. Wystarczy Mu zaufać i wiernie trwać przy Jezusie, nawet gdy świat mówi inaczej.