1. czytanie (Ef 2, 19-22)

Kościół zbudowany na fundamencie apostołów

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Nie jesteście już obcymi i przybyszami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga – zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie głowicą węgła jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

Ewangelia (J 20, 24-29)

Pan mój i Bóg mój

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!».

Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».

A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».

Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»

Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

Streszczenie Słowa

W pierwszym czytaniu, z Listu do Efezjan, Święty Paweł przypomina nam, że jako chrześcijanie nie jesteśmy już obcymi, ale stałymi mieszkańcami domu Bożego. Jesteśmy zbudowani na solidnym fundamencie, który stanowią apostole i prorocy, z Chrystusem jako najważniejszym kamieniem węgielnym. W Jezusie cała struktura kościoła jest zespalana i rośnie, stając się świętą świątynią, miejscem mieszkania Boga poprzez Ducha.

Ewangelia według św. Jana przynosi nam opowieść o Tomaszu, który wątpił w zmartwychwstanie Chrystusa, dopóki osobiście nie doświadczył Jego obecności. Jezus przychodzi do Tomasza i pozwala mu doświadczyć swojej fizycznej obecności, aby pokrzepić jego wiarę. To przypomina nam, że choć nie wszyscy mieliśmy okazję “zobaczyć” Chrystusa, błogosławieni są ci, którzy uwierzyli w Niego, nie mając dowodów widzianych oczami.

Krótka nauka na dziś

Jesteśmy wezwani do bycia integralną częścią Kościoła, który jest duchowym domem, gdzie każdy z nas przyczynia się do jego wzrostu. Nasza wiara w Chrystusa, choć nie zawsze oparta na bezpośrednim doświadczeniu, jest potwierdzona przez naszą wspólnotę i dziedzictwo apostolskie, które nas prowadzi i umacnia.