1. czytanie (1 Kor 3, 18-23)

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Niechaj się nikt nie łudzi. Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość. Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Zresztą jest napisane: “On udaremnia zamysły przebiegłych” lub także: “Wie Pan, że próżne są zamysły mędrców”. Niech się przeto nie chełpi nikt z powodu ludzi! Wszystko bowiem jest wasze: czy to Paweł, czy Apollos, czy Kefas; czy to świat, czy życie, czy śmierć, czy to rzeczy teraźniejsze, czy przyszłe, wszystko jest wasze, wy zaś Chrystusa, a Chrystus – Boga.

Ewangelia (Łk 5, 1-11)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy.

Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: “Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!” A Szymon odpowiedział: “Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci”. Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: “Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym”. I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: “Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił”. I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania przypominają nam, czym jest prawdziwa mądrość oraz jak wielka jest moc zaufania Bogu.

W pierwszym czytaniu z Listu do Koryntian św. Paweł mówi nam, że mądrość tego świata często jest pozorna i próżna w oczach Boga. Człowiek może uważać się za mądrego, ale jeśli jego mądrość opiera się tylko na ludzkich standardach, to nie jest prawdziwa mądrość. Bóg widzi, co jest naprawdę ważne, i to On daje nam mądrość, która przekracza nasze zrozumienie. Paweł podkreśla, że wszystko, co mamy i czym jesteśmy, pochodzi od Boga, a my należymy do Chrystusa, który jest u Boga.

W Ewangelii według św. Łukasza widzimy historię Szymona Piotra, który po całej nocy nieudanych połowów, na polecenie Jezusa ponownie zarzuca sieci. Chociaż z początku wydawało się to bezsensowne, Szymon ufa słowu Jezusa i doświadczy cudu – sieci pełne ryb. To zdarzenie uczy nas, że nawet wtedy, gdy po ludzku coś wydaje się niemożliwe, jeśli zaufamy Jezusowi, On może dokonać wielkich rzeczy w naszym życiu. Piotr, widząc ten cud, czuje się niegodny, ale Jezus nie odrzuca go – przeciwnie, powołuje go do jeszcze większej misji: “odtąd ludzi będziesz łowił”.

Z tych dwóch czytań płynie dla nas nauka, że prawdziwa mądrość to zaufanie Bogu, a nie poleganie na ludzkich zdolnościach. To Bóg prowadzi nasze życie i daje nam siłę do osiągania rzeczy, które wydają się niemożliwe.

Krótka nauka na dziś

Prawdziwa mądrość pochodzi od Boga, a nie od świata. Zaufanie Jezusowi pozwala nam doświadczyć cudów w naszym życiu, nawet wtedy, gdy wydaje się, że nic nie może się udać.