1. czytanie (Iz 60,1-6)

Powstań, świeć, Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pana rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan i Jego chwała jawi się nad tobą. I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu. Podnieś oczy wokoło i popatrz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione twe córki. Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, zadrży i rozszerzy się twoje serce, bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość wielbłądów, dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, ofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.

2. czytanie (Ef 3,2-3a.5-6)

Bracia:

Przecież słyszeliście o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię.

Ewangelia (Mt 2,1-12)

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: „Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon”. Skoro usłyszał to król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: „W Betlejem judzkim, bo tak napisał prorok: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela”. Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: „Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon”. Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do ojczyzny.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania prowadzą nas w blask światła Chrystusa, który rozświetla mroki naszego życia i jednoczy wszystkich ludzi, niezależnie od ich pochodzenia.

W pierwszym czytaniu z Księgi Izajasza prorok zapowiada, że światłość Pana wypełni Jerozolimę, a narody przyjdą do tej światłości. To obraz radości i nadziei – Bóg zaprasza wszystkich, aby uczestniczyli w Jego chwale i błogosławieństwie.

Święty Paweł w Liście do Efezjan podkreśla, że tajemnica Bożej miłości została objawiona w pełni przez Jezusa Chrystusa. Dzięki temu wszyscy, także poganie, są zaproszeni do udziału w Bożej obietnicy i zbawieniu.

Ewangelia o pokłonie Mędrców pokazuje nam, jak daleko ludzie są gotowi podążać, by znaleźć prawdziwą Światłość. Mędrcy ze Wschodu, prowadzeni gwiazdą, odkrywają Jezusa jako Króla i Zbawiciela, oddając Mu cześć i przynosząc dary. Ich wędrówka uczy nas szukania Boga z całego serca.

Krótka nauka na dziś

Jezus jest światłem, które rozprasza ciemności i prowadzi nas ku zbawieniu. Przyjmijmy Jego miłość i prawdę, a nasze życie stanie się częścią Jego wielkiego planu zbawienia.