1. czytanie (Dz 4, 13-21)

Nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.

Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!».

Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».

Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.

Ewangelia (Mk 16, 9-15)

Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.

Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.

W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.

I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!».

Streszczenie Słowa

W dzisiejszych czytaniach słyszymy o wyzwaniu i misji, które są przed nami jako uczniami Chrystusa. Pierwsze czytanie z Dziejów Apostolskich pokazuje nam odwagę Piotra i Jana, którzy mimo groźb i zakazów ze strony władz, nie mogą powstrzymać się od głoszenia tego, co doświadczyli – spotkania z Zmartwychwstałym Panem. Ich świadectwo jest dla nas przypomnieniem, że prawda o Jezusie jest zbyt ważna, aby ją zataić, niezależnie od konsekwencji.

Ewangelia według św. Marka ukazuje nam Jezusa, który po zmartwychwstaniu ukazuje się Marii Magdalenie oraz dwóm uczniom, a następnie Jedenastu Apostołom. Zarzuca im brak wiary, lecz jednocześnie powierza im misję: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!”. To wezwanie nie traci na aktualności. Każdy z nas, przyjmując wiarę w Chrystusa, jest wezwany do bycia Jego świadkiem.

Krótka nauka na dziś

Z obu tych czytań wynika ważna lekcja: nasze życie, nasze słowa i nasze działania mają moc przemawiania do serc i umysłów ludzi wokół nas. Nie zawsze będzie to łatwe. Możemy spotkać się z obojętnością, a nawet oporem, podobnie jak Piotr i Jan. Jednakże, podobnie jak oni, mamy nie tylko prawo, ale i obowiązek mówić o tym, co „widzieliśmy i słyszeliśmy” – o miłości, przebaczeniu i nadziei, które znajdujemy w Chrystusie.

Pamiętajmy, że nasze świadectwo nie opiera się na własnej mocy czy mądrości, ale na mocy Ducha Świętego, który nas prowadzi i umacnia. To On otwiera serca i umysły na przyjęcie Dobrej Nowiny.

Niech nasza wiara i nasze życie nieustannie głoszą Zmartwychwstałego Pana, w mocy Ducha Świętego, niezależnie od przeszkód i wyzwań, jakie spotkamy na naszej drodze.