1. czytanie (Jon 4, 1-11)

Czytanie z Księgi proroka Jonasza

Gdy Bóg przebaczył Niniwitom, nie podobało się to Jonaszowi i oburzył się. Modlił się przeto do Pana i mówił: "Proszę, Panie, czy nie to właśnie miałem na myśli, będąc jeszcze w moim kraju? Dlatego postanowiłem uciec do Tarszisz, bo wiem, żeś Ty jest Bóg łagodny i miłosierny, cierpliwy i pełen łaskawości, litujący się nad niedolą. Teraz, Panie, zabierz, proszę, duszę moją ode mnie, albowiem lepsza dla mnie śmierć niż życie". Pan odrzekł: "Czy uważasz, że słusznie jesteś oburzony?" Jonasz wyszedł z miasta, zatrzymał się po jego stronie wschodniej, tam uczynił sobie szałas i usiadł w cieniu, aby widzieć, co się będzie działo w mieście. A Pan Bóg sprawił, że krzew rycynusowy wyrósł nad Jonaszem po to, by cień był nad jego głową i żeby mu ująć jego goryczy. Jonasz bardzo się ucieszył tym krzewem. Ale z nastaniem brzasku dnia następnego Bóg zesłał robaczka, aby uszkodził krzew, tak iż usechł. A potem, gdy wzeszło słońce, zesłał Bóg gorący, wschodni wiatr. Słońce prażyło Jonasza w głowę, tak że osłabł. Życzył więc sobie śmierci i mówił: "Lepiej dla mnie umrzeć aniżeli żyć". Na to Bóg rzekł do Jonasza: "Czy słusznie się oburzasz z powodu tego krzewu?" Odpowiedział: "Słusznie gniewam się śmiertelnie". Rzekł Pan: "Tobie żal krzewu, którego nie uprawiałeś i nie wyhodowałeś, który w nocy wyrósł i w nocy zginął. A czyż Ja nie powinienem mieć litości nad Niniwą, wielkim miastem, gdzie znajduje się więcej niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej, a nadto mnóstwo zwierząt?"

Ewangelia (Łk 11, 1-4)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: "Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów". A On rzekł do nich: "Kiedy się modlicie, mówcie: „Ojcze, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania mówią o tym, jak Bóg patrzy na człowieka z miłością, nawet jeśli ten jest grzeszny. Jonasz był zły, że Bóg okazał miłosierdzie mieszkańcom Niniwy, ale Pan przypomina mu, że Jego serce jest większe niż ludzka sprawiedliwość. Bóg troszczy się o każdego – o całe miasta, o ludzi, o zwierzęta – i chce, aby nikt nie zginął.

W Ewangelii Jezus uczy uczniów modlitwy „Ojcze nasz”. To modlitwa, która uczy nas ufać Bogu jak dzieci: prosić o codzienny chleb, o przebaczenie i o ochronę przed złem. Bóg nie tylko słucha naszych modlitw – On chce nas prowadzić i kształtować nasze serca, aby były podobne do Jego serca, pełnego miłosierdzia.

Krótka nauka na dziś

Bóg jest zawsze gotów przebaczyć i dać nam nowe życie – wystarczy, że zwrócimy się do Niego. Módlmy się z serca i pozwólmy, by Jego miłość zmieniała nasze myślenie i relacje z innymi.