1. czytanie (2 Krn 36, 14-16. 19-23)

Gniew i miłosierdzie Boże

Czytanie z Drugiej Księgi Kronik

Wszyscy naczelnicy Judy, kapłani i lud mnożyli nieprawości, naśladując wszelkie obrzydliwości narodów pogańskich i bezczeszcząc świątynię, którą Pan poświęcił w Jerozolimie. Pan, Bóg ich ojców, bez ustanku wysyłał do nich swoich posłańców, albowiem litował się nad swym ludem i nad swym mieszkaniem. Oni jednak szydzili z Bożych wysłanników, lekceważyli ich słowa i wyśmiewali się z Jego proroków, aż wzmógł się gniew Pana na Jego naród do tego stopnia, iż nie było już ratunku.

Spalili też Chaldejczycy świątynię Bożą i zburzyli mury Jerozolimy, wszystkie jej pałace spalili i wzięli się do niszczenia wszystkich kosztownych sprzętów. Ocalałą spod miecza resztę król uprowadził na wygnanie do Babilonu i stali się niewolnikami jego i jego synów, aż do nadejścia panowania perskiego. I tak się spełniło słowo Pańskie wypowiedziane przez usta Jeremiasza: «Dokąd kraj nie wywiąże się ze swych szabatów, będzie leżał odłogiem przez cały czas swego zniszczenia, to jest przez siedemdziesiąt lat».

Aby się spełniło słowo Pańskie z ust Jeremiasza, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, w pierwszym roku jego panowania, tak iż obwieścił on również na piśmie w całym państwie swoim, co następuje: «Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie państwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. I On mi rozkazał zbudować Mu dom w Jerozolimie, w Judzie. Jeśli ktoś z was jest z całego ludu Jego, to niech Bóg jego będzie z nim; a niech idzie!».

2. czytanie (Ef 2, 4-10)

Umarli wskutek grzechu zostaliśmy zbawieni przez łaskę

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia – łaską bowiem jesteście zbawieni – razem też wskrzesił nas irazem posadził na wyżynach niebieskich – w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie.

Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.

Ewangelia (J 3, 14-21)

Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawiony

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do Nikodema: «Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.

A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu».

Streszczenie Słowa

Dzisiejsze czytania przynoszą nam przesłanie o miłosierdziu Bożym, konsekwencjach niewierności oraz o zbawieniu jako darze łaski.

Pierwsze czytanie z Drugiej Księgi Kronik opisuje konsekwencje niewierności ludu wybranego, który naśladował obrzydliwości pogańskich narodów i bezczeszczył świątynię. Pomimo nieustannych ostrzeżeń przez posłańców Bożych, ludzie ignorowali te wezwania, co prowadziło do gniewu Boga i zniszczenia Jerozolimy. Jednak nawet w tym akcie sprawiedliwości Bożej, pojawia się nadzieja na odnowienie i zbawienie poprzez postać Cyrusa, króla perskiego, który pozwolił na powrót ludu do Jerozolimy i odbudowę świątyni. To czytanie pokazuje, że nawet wśród Bożego gniewu, Jego miłosierdzie daje szansę na nowy początek.

Drugie czytanie z Listu do Efezjan ukazuje, jak przez wielką miłość Boga, umarli wskutek występków zostali razem z Chrystusem przywróceni do życia. Święty Paweł podkreśla, że zbawienie jest darem łaski, a nie efektem naszych uczynków, i że zostało nam dane, abyśmy żyli życiem pełnym dobrych czynów, które Bóg przygotował dla nas z góry. To przypomnienie o niezasłużonym darze miłosierdzia Bożego i zachęta do życia zgodnie z wolą Boga.

Ewangelia według Świętego Jana przedstawia rozmowę Jezusa z Nikodemem, w której Jezus wyjaśnia, że przyszedł na świat, aby ofiarować zbawienie wszystkim, którzy w Niego uwierzą. Ten fragment podkreśla uniwersalność miłości Bożej i dostępność zbawienia dla każdego, kto odwróci się od ciemności ku światłu prawdy Bożej.

Krótka nauka na dziś

Te czytania uczą nas, że droga do prawdziwego zbawienia i odnowienia przechodzi przez pokorę, nawrócenie i ufność w miłosierdzie Boże. Pokazują, że Bóg pragnie, aby każdy człowiek został zbawiony i doświadczył Jego miłosiernej miłości.

Skrócona nauka z tych czytań brzmi: W naszym życiu duchowym jesteśmy wezwani do odwrócenia się od niewierności i ciemności, aby przez wiarę i łaskę przyjąć miłosierdzie i zbawienie ofiarowane przez Boga, który pragnie naszego dobra i wiecznego życia.