1. czytanie (Iz 40,1-11)

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

„Pocieszcie, pocieszcie mój lud!” mówi wasz Bóg. „Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy”. Głos się rozlega: „Przygotujcie na pustyni drogę dla Pana, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką. Wtedy się chwała Pana objawi, zobaczy ją wszelkie ciało, bo powiedziały to usta Pana”. Głos się odzywa: „Wołaj!” — I rzekłem: Co mam wołać? — „Wszelkie ciało to jakby trawa, a cały wdzięk jego jest niby kwiat polny. Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. Prawdziwie trawą jest naród. Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki”. Wstąpże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: „Oto wasz Bóg!” Oto Pan, Bóg, przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie pasterz pasie swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie.

Ewangelia (Mt 18,12-14)

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę powiadam wam : cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania przypominają nam o nieskończonej miłości Boga do każdego człowieka i Jego gotowości do przynoszenia pocieszenia i ratunku w każdej sytuacji.

Prorok Izajasz przynosi słowa pocieszenia od Boga. Przypomina, że Bóg sam przyjdzie do swojego ludu, by ich zbawić. Zachęca, by przygotować drogę na spotkanie z Panem – wyrównać wszelkie przeszkody i otworzyć serce. Boża chwała objawi się wszystkim, a Jego słowo i obietnice są niezniszczalne i wieczne. Bóg nie przychodzi jako surowy władca, ale jako pasterz, który troszczy się z miłością o swoją trzodę.

W Ewangelii Jezus opowiada przypowieść o pasterzu, który zostawia dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, by szukać tej jednej zagubionej. Pokazuje, że dla Boga każdy z nas jest cenny, a On nigdy nie rezygnuje z nikogo. Jego radość z odnalezienia zagubionego człowieka jest ogromna, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął.

Bóg pragnie pocieszyć nas i podnieść na duchu, a Jego miłość obejmuje każdego, szczególnie tych, którzy się zagubili. Otwórzmy serca na Jego obecność i pozwólmy Mu działać w naszym życiu.

Krótka nauka na dziś

Bóg nigdy nas nie opuszcza – szuka każdego, kto się oddalił, i przywraca go do wspólnoty swojej miłości. Przygotujmy drogę w sercu, by przyjąć Jego łaskę i opiekę.