1. czytanie (Dz 5, 34-42)

Nie można zniszczyć dzieła pochodzącego od Boga

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, uczony w Prawie i poważany przez cały lud, kazał na chwilę usunąć apostołów i zabrał głos w Radzie. «Mężowie izraelscy! – przemówił do nich – zastanówcie się dobrze, co macie uczynić z tymi ludźmi. Bo niedawno temu wystąpił Teudas, podający się za kogoś niezwykłego. Przyłączyło się do niego około czterystu ludzi, został on zabity, a wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni i ślad po nich zaginął. Potem podczas spisu ludności wystąpił Judasz Galilejczyk i pociągnął lud za sobą. Zginął sam i wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni.

Więc i teraz wam mówię: Zostawcie tych ludzi i puśćcie ich. Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie ich zniszczyć, i oby się nie okazało, że walczycie z Bogiem». Usłuchali go.

A przywoławszy apostołów, kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla Imienia Jezusa.
Nie przestawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie.

Ewangelia (J 6, 1-15)

Rozmnożenie chleba

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus udał się na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. Szedł za Nim wielki tłum, bo oglądano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali.

Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie, Pascha.
Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do Niego, rzekł do Filipa: «Gdzie kupimy chleba, aby oni się najedli?». A mówił to, wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co ma czynić.

Odpowiedział Mu Filip: «Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać».

Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: «Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?».

Jezus zatem rzekł: «Każcie ludziom usiąść». A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy.

Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: «Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło». Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, pozostałymi po spożywających, napełnili dwanaście koszów.

A kiedy ludzie spostrzegli, jaki znak uczynił Jezus, mówili: «Ten prawdziwie jest prorokiem, który ma przyjść na świat». Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

Streszczenie Słowa

Dzisiejsze czytania z Pisma Świętego przynoszą nam przesłanie pełne nadziei i zachęty, pokazując, jak Bóg działa w naszym życiu i jak potężna jest Jego obecność wśród nas. W pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich widzimy cudowne uwolnienie Apostołów z więzienia przez anioła Pańskiego. Ta historia przypomina nam, że Bóg nigdy nas nie opuszcza i że Jego plany są niezniszczalne. Mądrość Gamaliela, faryzeusza, który radzi, aby nie przeciwstawiać się Bożemu dziełu, podkreśla, że jeżeli coś pochodzi od Boga, nikt nie może tego zniweczyć.

Ewangelia wg św. Jana przedstawia cudowne rozmnożenie chleba, które jest wyraźnym znakiem troski Jezusa o nasze fizyczne i duchowe potrzeby. Ten cud nie tylko zaspokoił głód tłumu, ale stał się także obrazem Eucharystii, w której Chrystus karmi nas swoim Ciałem i Krwią, dając pokarm na życie wieczne.

Krótka nauka na dziś

Te czytania inspirują nas do niezachwianej wiary i odwagi w świadectwie naszego życia chrześcijańskiego. Zachęcają do zaufania Bożym planom, nawet gdy droga przed nami wydaje się niepewna. Przypominają, że w Eucharystii, która jest źródłem naszej wiary, Jezus jest z nami zawsze, dając siłę i pokój.

Niech więc nasza wiara w Boże działanie będzie nieugięta. Niech nasze życie będzie świadectwem miłości i mocy, która płynie z zaufania Bogu. I niech pamięć o cudzie rozmnożenia chleba przypomina nam o cudzie Eucharystii, w której każdego dnia możemy doświadczyć bliskości i miłości Boga.

Niech ta wiadomość będzie dla nas wszystkich źródłem siły i inspiracji, abyśmy z radością i nadzieją podążali drogami, które przed nami otwiera Bóg. Amen.