1. czytanie (Ez 37,21-28)

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Tak mówi Pan Bóg: Oto wybieram Izraelitów spośród ludów, do których pociągnęli, i zbieram ich ze wszystkich stron, i prowadzę ich do ich kraju. I uczynię ich jednym ludem w kraju, na górach Izraela, i jeden król będzie nimi wszystkimi rządził, i już nie będą tworzyć dwóch narodów, i już nie będą podzieleni na dwa królestwa. I już nie będą się kalać swymi bożkami i wstrętnymi kultami, i wszelkimi odstępstwami. Uwolnię ich od wszystkich ich wiarołomstw, którymi zgrzeszyli, oczyszczę ich i będą moim ludem, Ja zaś będę ich Bogiem. Sługa mój, Dawid, będzie królem nad nimi i wszyscy oni będą mieć jedynego Pasterza, i żyć będą według moich praw, i moje przykazania zachowywać będą i wypełniać. Będą mieszkali w kraju, który dałem słudze mojemu, Jakubowi, w którym mieszkali wasi przodkowie. Mieszkać w nim będą, oni i synowie, i wnuki ich na zawsze, a mój sługa, Dawid, będzie na zawsze ich władcą. I zawrę z nimi przymierze pokoju: będzie to wiekuiste przymierze z nimi. Założę ich i rozmnożę, a mój przybytek pośród nich umieszczę na stałe. Mieszkanie moje będzie pośród nich, a Ja będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem. Ludy zaś pogańskie poznają, że Ja jestem Pan, który uświęca Izraela, gdy mój przybytek będzie wśród nich na zawsze.

Ewangelia (J 11,45-57)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Wielu spośród żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił. Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród. Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród. Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. Tego więc dnia postanowili Go zabić. Odtąd Jezus już nie występował wśród żydów publicznie, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasteczka, zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami. A była blisko Pascha żydowska. Wielu przed Paschą udawało się z tej okolicy do Jerozolimy, aby się oczyścić. Oni więc szukali Jezusa i gdy stanęli w świątyni, mówili jeden do drugiego: Cóż wam się zdaje? Czyżby nie miał przyjść na święto? Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, aby każdy, ktokolwiek będzie wiedział o miejscu Jego pobytu, doniósł o tym, aby Go można było pojmać.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

W dzisiejszych czytaniach Pan Bóg mówi nam o jedności, miłości i poświęceniu, które prowadzą do prawdziwego pokoju.

W pierwszym czytaniu prorok Ezechiel przekazuje piękną obietnicę Boga: mimo że lud Izraela został rozproszony i zgrzeszył, Bóg go nie odrzuca. Pragnie zebrać wszystkich swoich ludzi, oczyścić ich i uczynić jednym narodem. Obiecuje, że będzie ich Bogiem, a oni będą Jego ludem. To obraz wielkiej miłości i miłosierdzia – Bóg nie chce podziałów, chce jedności i pokoju.

W Ewangelii widzimy, że Jezus zbliża się do swojej męki. Po wskrzeszeniu Łazarza wielu uwierzyło w Niego, ale przywódcy żydowscy zaczęli się bać. Nie chcieli stracić swojej władzy, więc postanowili Jezusa zabić. Kajfasz, choć nieświadomie, wypowiedział prorocze słowa – że lepiej, by jeden umarł za wszystkich. I tak właśnie się stało: Jezus oddał życie, aby nas wszystkich pojednać z Bogiem i między sobą.

Bóg pragnie jedności i bliskości ze swoim ludem. Jezus oddał życie, abyśmy byli wolni, złączeni w jedną rodzinę Bożą, nie rozdzieleni przez grzech, egoizm czy uprzedzenia.

Krótka nauka na dziś

Bóg pragnie, abyśmy byli jedno – jako Jego lud, zjednoczeni w miłości. Jezus umarł za każdego z nas, byśmy mogli żyć w pokoju i jedności z Bogiem i sobą nawzajem.