1. czytanie (Rdz 2, 18-25)

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan Bóg rzekł: “Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc” Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę “istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: “Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała. Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta” Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali nawzajem wstydu.

Ewangelia (Mk 7,24-30)

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, lecz nie mógł pozostać w ukryciu. Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. Odrzekł jej: „Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest wziąć chleb dzieciom i rzucić psom”. Ona Mu odparła: „Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci”. On jej rzekł: „Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę”. Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

W pierwszym czytaniu z Księgi Rodzaju widzimy, jak Bóg stwarza kobietę jako dopełnienie dla mężczyzny. Adam, choć otoczony przez zwierzęta, nie znalazł w nich kogoś, kto byłby mu równy. Dopiero gdy Bóg stworzył Ewę, Adam rozpoznał w niej kogoś bliskiego, część samego siebie. W ten sposób Bóg ustanowił małżeństwo jako szczególną jedność mężczyzny i kobiety, opartą na miłości i wzajemnym dopełnianiu.

Ewangelia opowiada o kobiecie pogańskiego pochodzenia, która prosi Jezusa o uzdrowienie swojej córki. Jezus początkowo zdaje się odrzucać jej prośbę, ale jej pokorna, pełna wiary odpowiedź sprawia, że otrzymuje to, o co błaga. Pokazuje nam to, że Bóg nie odrzuca nikogo, kto przychodzi do Niego z wiarą, niezależnie od pochodzenia czy statusu.

Bóg stworzył człowieka do relacji – zarówno w małżeństwie, jak i w szerszym sensie – do relacji z innymi i z Nim samym. Ewangelia uczy nas, że prawdziwa wiara to nie tylko słowa, ale ufność, wytrwałość i pokora w zwracaniu się do Boga. Nie ma ludzi wykluczonych z Jego miłości – każdy, kto przychodzi do Jezusa z otwartym sercem, otrzymuje Jego łaskę.

Krótka nauka na dziś

Bóg stworzył nas do miłości i relacji, zarówno z drugim człowiekiem, jak i z Nim samym. Jeśli przychodzimy do Jezusa z wiarą i pokorą, On nigdy nas nie odrzuci.