Czytanie z Księgi Estery
Królowa Estera zwróciła się do Pana, przejęta niebezpieczeństwem śmierci. I błagała Pana, Boga Izraela, mówiąc: “Panie mój, Królu nasz, Ty jesteś jedyny, wspomóż mnie samotną, niemającą poza Tobą wspomożyciela, bo niebezpieczeństwo jest niejako w mojej ręce. Słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim ojczystym, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych ze wszystkich ich przodków na wieczyste dziedzictwo i uczyniłeś im wszystko, co zapowiedziałeś. Wspomnij, Panie, daj się rozpoznać w chwili naszego udręczenia i dodaj mi odwagi, Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. Włóż stosowną mowę w moje usta przed obliczem lwa i zwróć jego serce ku nienawiści do wroga naszego, aby zginął on sam i ci, którzy są z nim jednej myśli. Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i niemającą nikogo poza Tobą, Panie, który wiesz wszystko”.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów: “Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków”.
Drodzy Bracia i Siostry,
Królowa Estera, pełna lęku i niepewności, zwraca się do Boga z ufnością, bo wie, że tylko On może ją ocalić. Choć stoi przed wielkim niebezpieczeństwem, nie polega na własnych siłach, ale na Bożej mocy. Prosi Go o pomoc, bo wie, że to On kieruje losami ludzi i narodów. To piękne świadectwo wiary – nawet w największym lęku i poczuciu osamotnienia możemy zwracać się do Boga, który nigdy nas nie opuszcza.
W Ewangelii Jezus przypomina, że Bóg zawsze wysłuchuje naszych próśb. Nie oznacza to, że spełni każdą zachciankę, ale da to, co naprawdę jest dla nas dobre. Tak jak dobry ojciec nie da dziecku kamienia zamiast chleba, tak Bóg wie, czego nam potrzeba i daje nam to w najlepszy sposób. Ważne jest, abyśmy modlili się z ufnością i jednocześnie pamiętali o drugiej części nauki Jezusa – traktujmy innych tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani.
Bóg jest blisko nas i chce naszego dobra. Mamy do Niego dostęp w każdej chwili, wystarczy wołać z wiarą. Jednocześnie sami mamy być dla innych świadectwem dobroci i miłości.
Ufajmy Bogu i prośmy Go o pomoc w każdej sytuacji, bo On zawsze nas wysłuchuje. Sami również bądźmy dla innych dobrymi i życzliwymi ludźmi.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami