1. czytanie (Ez 2, 8 – 3, 4)

Wizja księgi

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Tak mówi Pan:

«Ty, synu człowieczy, słuchaj tego, co ci powiem. Nie opieraj się, jak ten lud zbuntowany. Otwórz usta swoje i zjedz, co ci podam».

Popatrzyłem, a oto wyciągnięta była w moim kierunku ręka, w której był zwój księgi. Rozwinęła go przede mną; był zapisany z jednej i drugiej strony, a opisane w nim były narzekania, wzdychania i biadania.

A On rzekł do mnie: «Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź przemawiać do Izraelitów!» Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów zwój, mówiąc do mnie: «Synu człowieczy, nasyć żołądek i napełnij wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem». Zjadłem go, a w ustach moich był słodki jak miód. Potem rzekł do mnie: «Synu człowieczy, udaj się do domu Izraela i przemawiaj do nich moimi słowami».

Ewangelia (Mt 18, 1-5. 10. 12-14)

Godność dzieci. Przypowieść o zabłąkanej owcy

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł:

«Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje.

Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.

Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.

Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».

Streszczenie Słowa

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela opisuje moment, w którym Bóg zleca Ezechielowi zjedzenie zwiniętej księgi, na której zapisane są narzekania i lamenty. Po zjedzeniu, księga w ustach proroka jest słodka jak miód, co symbolizuje przyjęcie i zrozumienie trudnych prawd, które musi przekazać Izraelitom.

W Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus używa dziecka jako przykładu dla swoich uczniów, pokazując, że prawdziwa wielkość w królestwie niebieskim wiąże się z pokorą i prostotą. Następnie, za pomocą przypowieści o zagubionej owcy, podkreśla wartość każdej istoty w oczach Boga, który nie pragnie, by choćby jedna z nich zginęła.

Krótka nauka na dziś

Bądź gotów przyjąć trudne prawdy i dzielić się nimi z innymi z miłością, pamiętając, że prawdziwa wielkość objawia się poprzez pokorę, troskę i służbę innym, zwłaszcza tym najmniejszym i zagubionym.