1. czytanie (Wj 32, 7-14)

Mojżesz wstawia się za ludem

Czytanie z Księgi Wyjścia

Pan rzekł do Mojżesza: «Zstąp na dół, bo sprzeniewierzył się lud twój, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej. Bardzo szybko zawrócili z drogi, którą im nakazałem, i utworzyli sobie posąg cielca odlanego z metalu, i oddali mu pokłon, i złożyli mu ofiary, mówiąc: „Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”».

I jeszcze powiedział Pan do Mojżesza: «Widzę, że lud ten jest ludem o twardym karku. Pozwól Mi, aby rozpalił się gniew mój na nich. Chcę ich wyniszczyć, a ciebie uczynić wielkim ludem».

Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: «Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką? Czemu to mają mówić Egipcjanie: „W złym zamiarze wyprowadził ich, chcąc ich wygubić w górach i zgładzić z powierzchni ziemi”? Odwróć zapalczywość Twego gniewu i zaniechaj zła, jakie chcesz zesłać na Twój lud. Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi, którym przysiągłeś na samego siebie, mówiąc do nich: „Uczynię potomstwo wasze tak licznym jak gwiazdy niebieskie, i całą ziemię, o której mówiłem, dam waszym potomkom, i posiądą ją na wieki”».

Wówczas to Pan zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na swój lud.

Ewangelia (J 5, 31-47)

Gdybyście wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do Żydów: «Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, które o Mnie wydaje, jest prawdziwe.

Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem.

Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także Jego słowa, trwającego w was, bo wy nie uwierzyliście Temu, którego On posłał.

Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył ktoś inny we własnym imieniu, to przyjęlibyście go. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?

Nie sądźcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakże moim słowom będziecie wierzyli?».

Streszczenie Słowa

Czytania na dzisiaj ukazują dynamiczną relację między Bogiem a Jego ludem, podkreślając rolę wiary i posłuszeństwa w kontekście Bożego przymierza.

W pierwszym czytaniu z Księgi Wyjścia, widzimy, jak Pan reaguje na bałwochwalstwo Izraelitów, którzy odwrócili się od Niego, tworząc i czcząc złotego cielca. Mimo to Mojżesz wstępuje w rolę pośrednika między Bogiem a ludem, przypominając Bogu o Jego obietnicach danej Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Mojżesz błaga Boga o litość i odstąpienie od zapowiedzianego zniszczenia. Ta scena ukazuje Mojżesza jako wzór wiernej modlitwy wstawienniczej i podkreśla Boże miłosierdzie oraz gotowość do przebaczenia, nawet wobec poważnych występków.

Ewangelia według Świętego Jana przedstawia Jezusa mówiącego o swojej misji i tożsamości w kontekście świadectw, które o Nim świadczą. Jezus podkreśla, że Jego dzieła, dane Mu przez Ojca, są większym świadectwem niż to, które mógłby dostarczyć jakikolwiek człowiek, w tym Jan Chrzciciel. Jezus wyjaśnia, że Pisma Święte, które Żydzi badają, wskazują właśnie na Niego, a jednak oni odmawiają przyjścia do Niego po życie wieczne. Ta rozmowa podkreśla znaczenie przyjęcia Jezusa jako Mesjasza, który został zapowiedziany przez Pismo i którego misja jest spełnieniem obietnic Bożych.

Krótka nauka na dziś

Te czytania uczą nas o konieczności wiary i zaufania wobec Boga, który nieustannie wzywa swoich ludzi do nawrócenia i pełniejszego życia z Nim. Przypominają, że historia zbawienia jest historią Bożego miłosierdzia i wierności, oraz o wyjątkowej roli, jaką Jezus Chrystus odgrywa w planie Bożym jako ten, który ostatecznie realizuje przymierze między Bogiem a ludźmi.

Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Bóg w swoim miłosierdziu nieustannie wzywa nas do nawrócenia i wierności Jego przymierzowi, a przyjęcie Jezusa Chrystusa i Jego nauk jest kluczem do pełni życia i zbawienia, jakie Bóg dla nas przygotował.