1. czytanie (Lb 21, 4b-9)

Wąż z brązu znakiem ocalenia

Czytanie z Księgi Liczb

W owych dniach podczas drogi lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: «Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny».

Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli więc ludzie do Mojżesza, mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże». I wstawił się Mojżesz za ludem.

Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: «Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogoś wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu.

Ewangelia (J 3, 13-17)

Wywyższenie Syna Człowieczego

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do Nikodema:

«Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.

Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony».

Streszczenie Słowa

Pierwsze czytanie z Księgi Liczb (Lb 21, 4b-9) opowiada o czasach, gdy Izraelici narzekali na brak jedzenia i wody podczas wędrówki przez pustynię. W odpowiedzi na ich bunt przeciwko Bogu, Pan posłał jadowite węże, które kąsały ludzi. Wówczas lud przyznał się do swojego grzechu i prosił Mojżesza, aby wstawił się za nimi. Pan nakazał Mojżeszowi umieścić miedzianego węża na palu, a każdy, kto został ukąszony przez węża i spojrzał na niego, został uzdrowiony.

We fragmencie Ewangelii według Świętego Jana (J 3, 13-17), Jezus rozmawia z Nikodemem i mówi o swoim wywyższeniu porównując je do sytuacji z wężem miedzianym na pustyni. Jezus tłumaczy, że tak jak Mojżesz wywyższył węża na palu, tak i On zostanie wywyższony, aby ci, którzy w Niego uwierzą, mieli życie wieczne. Jezus przypomina, że Bóg posłał Go na świat, aby zbawić ludzi, a nie aby ich potępić.

Krótka nauka na dziś

Dzisiejsze czytania przypominają nam o Bożej miłości i zbawieniu przez wiarę. Podobnie jak wąż miedziany na palu był znakiem uzdrowienia dla Izraelitów, tak wywyższenie Syna Człowieczego, Jezusa, jest źródłem życia wiecznego dla tych, którzy w Niego wierzą. Bóg ofiarował nam zbawienie przez swojego Syna, abyśmy mieli wieczne życie.