1. czytanie (Iz 58, 1-9a)

Post należy łączyć z uczynkami miłości

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan Bóg:

«Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos twój jak trąba! Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy! Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jak naród, który kocha sprawiedliwość i nie porzuca prawa swego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga:

„Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Ty tego nie uznałeś?”

Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich swoich robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród niegodziwego walenia pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.

Czyż to jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie – czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?

Czyż nie jest raczej postem, który Ja wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić na wolność uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać; dzielić swój chleb z głodnym, do domu wprowadzić biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków.

Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzeknie: „Oto jestem!”»

Ewangelia (Mt 9, 14-15)

Kiedy zabiorą im oblubieńca, wtedy będą pościć

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?»

Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć».

Streszczenie Słowa

Dzisiejsze czytania z Pisma Świętego skupiają się na prawdziwym znaczeniu postu i pobożności.

Pierwsze czytanie z Księgi proroka Izajasza krytykuje pustą religijność i fałszywy post. Prorok Izajasz przekazuje słowa Boga, który wzywa lud Izraela do szczerego nawrócenia i prawdziwej pobożności. Bóg wyjaśnia, że prawdziwy post nie polega na zewnętrznych gestach, takich jak zwieszanie głowy czy noszenie wora i popiołu, ale na sprawiedliwych czynach: rozerwaniu kajdan niesprawiedliwości, dzieleniu się chlebem z głodnymi, przyjmowaniu biednych i ubieraniu nagich. To czytanie podkreśla, że Bóg pragnie miłości i sprawiedliwości ponad rytualne obserwacje.

Ewangelia według św. Mateusza relacjonuje dialog między uczniami Jana Chrzciciela a Jezusem na temat postu. Uczniowie pytają, dlaczego uczniowie Jezusa nie poszczą tak jak oni i faryzeusze. Jezus odpowiada, że dopóki jest z nimi “pan młody” (czyli sam Jezus), nie ma powodu do smutku i postu. Jezus wskazuje, że czas na post nadejdzie, ale jego obecność z uczniami jest czasem radości i świętowania. To czytanie podkreśla, że pobożność i post mają swoje odpowiednie miejsce i czas, a obecność Chrystusa przynosi nowe zrozumienie religijnych praktyk.

Krótka nauka na dziś

Podsumowując, pierwsze czytanie przypomina, że prawdziwa pobożność objawia się w czynach miłości i sprawiedliwości, a Ewangelia uczy, że obecność Chrystusa przynosi nową perspektywę na religijne praktyki, takie jak post.

Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Prawdziwa pobożność wyraża się w uczynkach miłości i sprawiedliwości, a obecność Chrystusa przynosi nowe zrozumienie naszych religijnych praktyk.