Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan Bóg:
«Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie.
Twoi ludzie odbudują prastare zwaliska, wzniesiesz fundamenty pokoleń. I będą cię nazywać naprawiaczem wyłomów, odnowicielem uliczek – na zamieszkanie.
Jeśli powściągniesz nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana – czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani nie omawiać spraw swoich, wtedy znajdziesz rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca.
Albowiem usta Pańskie to wyrzekły».
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus zobaczył celnika, imieniem Lewi, siedzącego na komorze celnej. Rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» On zostawił wszystko, wstał i z Nim poszedł.
Potem Lewi wydał dla Niego wielkie przyjęcie u siebie w domu; a był spory tłum celników oraz innych ludzi, którzy zasiadali z nimi do stołu. Na to szemrali faryzeusze i uczeni ich w Piśmie, mówiąc do Jego uczniów: «Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami?»
Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać do nawrócenia się sprawiedliwych, lecz grzeszników».
Dzisiejsze czytania z Pisma Świętego koncentrują się na tematyce sprawiedliwości społecznej, miłosierdzia i powołania do nawrócenia.
Pierwsze czytanie z Księgi proroka Izajasza przedstawia wizję życia zgodnego z Bożymi wymaganiami. Podkreśla znaczenie działań na rzecz sprawiedliwości społecznej: usunięcie ucisku, podzielenie się chlebem z głodnymi, troska o potrzebujących. W zamian za te czyny Bóg obiecuje błogosławieństwo, wskazując, że prawdziwa pobożność to nie tylko osobiste akty religijne, ale również działanie na rzecz dobra innych. Prorok mówi o szabacie jako dniu świętym i zachęca do jego świętowania nie przez rygorystyczne przestrzeganie zasad, ale poprzez odnowienie relacji z Bogiem i innymi ludźmi.
Ewangelia według św. Łukasza opisuje powołanie Lewiego (Mateusza), celnika, przez Jezusa. Jezus nie tylko wzywa go do naśladowania, ale także uczestniczy w uczcie z celnikami i grzesznikami. Kiedy faryzeusze wyrażają swoje oburzenie, Jezus odpowiada, że przyszedł powołać grzeszników do nawrócenia. To czytanie podkreśla, że Jezus przyszedł, aby przynieść miłosierdzie i zbawienie tym, którzy są najbardziej potrzebujący, a nie tylko tym, którzy uważają się za sprawiedliwych.
Podsumowując, pierwsze czytanie wskazuje na konieczność działania na rzecz sprawiedliwości i miłosierdzia jako istoty prawdziwej pobożności. Ewangelia zaś przypomina, że Jezus przyszedł powołać grzeszników do nawrócenia, co podkreśla Jego miłosierdzie i otwartość na wszystkich ludzi.
Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Żyj sprawiedliwie, podziel się z potrzebującymi i pamiętaj, że Jezus przyszedł przynieść miłosierdzie i nawrócenie dla wszystkich, zwłaszcza dla grzeszników.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami