1. czytanie (Dz 13,44-52)

Czytanie z Dziejów Apostolskich

W następny szabat po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: „Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: "Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”. Poganie słysząc to radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty.

Ewangelia (J 14,7-14)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”. Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wy starczy”. Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?" Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

W dzisiejszych czytaniach Słowo Boże uczy nas dwóch rzeczy: po pierwsze – że Ewangelia jest dla wszystkich, a po drugie – że Jezus naprawdę objawia nam Boga Ojca.

W Dziejach Apostolskich widzimy Pawła i Barnabę, którzy głoszą słowo Boże z wielką mocą. Gdy tłumy przychodzą słuchać Ewangelii, część Żydów zamiast się cieszyć – zazdrości i przeciwstawia się im. Ale Paweł mówi jasno: skoro wy nie chcecie przyjąć tej Dobrej Nowiny, to idziemy do pogan, bo zbawienie jest dla każdego. To pokazuje nam, że Bóg nikogo nie wyklucza, że wszyscy – niezależnie od pochodzenia, języka czy przeszłości – są zaproszeni do życia wiecznego. A ci, którzy uwierzyli, mimo prześladowań, doświadczali radości i działania Ducha Świętego.

W Ewangelii Jezus wyjaśnia uczniom, że kto poznał Jego, ten poznał również Ojca. Bóg nie jest już daleki i niepojęty – stał się bliski w Jezusie. Kiedy patrzymy na Jezusa, słuchamy Jego słów i widzimy Jego czyny – widzimy samego Boga. I mamy wielką obietnicę: jeśli z wiarą będziemy się modlić w imię Jezusa, On nas wysłucha.

Bóg zaprasza do zbawienia wszystkich – nie patrzy na przeszłość, ale na serce. Jezus zaś objawia nam prawdziwe oblicze Boga – pełne miłości i mocy.

Krótka nauka na dziś

Nie bój się przyjąć Jezusa, bo w Nim spotykasz Boga. Uwierz, a zobaczysz, jak Jego moc działa w twoim życiu.