1. czytanie (1 Kor 12, 12-14. 27-31a)

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne członki. Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi Jego członkami. I tak ustanowił Bóg w Kościele naprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają moc czynienia cudów, potem tych, którzy uzdrawiają, którzy wspierają pomocą, którzy rządzą, którzy przemawiają rozmaitymi językami. Czyż wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów? Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć? Lecz wy starajcie się o większe dary.

Ewangelia (Łk 7, 11-17)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a podążali z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy przybliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego – jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta. Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar – a ci, którzy je nieśli, przystanęli – i rzekł: “Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!” A zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce. Wszystkich zaś ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: “Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg nawiedził lud swój”. I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania przypominają nam o jedności i sile, którą otrzymujemy jako wspólnota wierzących, a także o wielkiej miłości Jezusa, która potrafi przynieść życie tam, gdzie go brak.

W pierwszym czytaniu św. Paweł porównuje Kościół do ciała. Tak jak ciało ma wiele różnych części, które współpracują, by tworzyć całość, tak my wszyscy jesteśmy różnymi członkami Ciała Chrystusa. Każdy z nas ma swoje miejsce i swoją rolę – nie wszyscy musimy być apostołami, nauczycielami czy prorokami. Każdy ma swój dar, który może wykorzystać dla dobra wspólnoty. Ważne jest, abyśmy pamiętali, że mimo różnic tworzymy jedno ciało, które żyje w Duchu Świętym. To dzięki tej różnorodności możemy wzrastać i budować Kościół, wzajemnie się wspierając.

W Ewangelii widzimy, jak Jezus dokonuje cudu – przywraca życie młodemu chłopcu, jedynemu synowi wdowy. Gdy Jezus widzi cierpienie tej matki, zlitował się nad nią i powiedział: „Nie płacz”. Ten moment pokazuje nam, jak wielka jest miłość Jezusa. On nie tylko uzdrawia, ale też przywraca życie tam, gdzie wydaje się, że wszystko już stracone. Jezus pokazuje, że Bóg jest blisko nas w naszych największych trudnościach i smutkach, gotów przynieść nam nadzieję i pocieszenie.

Z tych czytań uczymy się, że wszyscy mamy swoje miejsce w Kościele, i że nasza różnorodność jest bogactwem wspólnoty. Jezus natomiast przypomina nam, że w Jego miłości jest moc, która może przynieść życie nawet w najtrudniejszych chwilach.

Krótka nauka na dziś

Jesteśmy różnymi członkami Ciała Chrystusa, które działa razem dla dobra Kościoła. Jezus jest zawsze z nami, gotów przynieść pocieszenie i nadzieję, nawet w najgłębszym smutku.