Czytanie z Księgi Wyjścia
Mojżesz i Aaron dokonali wszystkich cudów wobec faraona, lecz Pan uczynił upartym serce faraona, tak iż wzbraniał się wypuścić Izraelitów ze swego kraju. Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: "Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami. Nie będziecie spożywać z niego nic surowego ani ugotowanego w wodzie, lecz upieczone na ogniu, z głową, nogami i wnętrznościami. Nie może nic pozostać z niego na dzień następny. Cokolwiek zostanie z niego na następny dzień, w ogniu spalicie. Tak zaś spożywać go będziecie: biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana. Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż po bydło, i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu – Ja, Pan. Krew posłuży wam do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską. Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia – na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto".
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Pewnego razu Jezus przechodził w szabat pośród zbóż. Uczniowie Jego, odczuwając głód, zaczęli zrywać kłosy i jeść ziarna. Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: "Oto twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat". A On im odpowiedział: "Czy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść ani jemu, ani jego towarzyszom, lecz tylko kapłanom? Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia. Gdybyście zrozumieli, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu".
Drodzy Bracia i Siostry,
Dzisiejsze czytania prowadzą nas do dwóch bardzo ważnych prawd: o Bożej ochronie i o głębokim sensie religii, który wykracza poza przepisy.
Pierwsze czytanie opowiada o nocy, która zmieniła wszystko – o pierwszej Paschze. Bóg zapowiedział, że wybawi swój lud z niewoli egipskiej. Znak krwi baranka na drzwiach miał chronić domy Izraelitów przed nieszczęściem. To wydarzenie stało się początkiem nowej historii – symbolem wyzwolenia, który do dziś Izraelici wspominają jako Paschę – pamiątkę ocalenia. To pokazuje, że Bóg nie tylko mówi, ale działa. I chce, byśmy pamiętali, że On jest wierny swoim obietnicom.
W Ewangelii natomiast widzimy Jezusa, który tłumaczy, że Boże prawo ma służyć życiu, a nie zniewoleniu. Uczniowie byli głodni i zrywali zboże w szabat. Faryzeusze ich za to krytykują. Ale Jezus pokazuje, że w oczach Boga ważniejsze jest miłosierdzie i troska o człowieka, niż sztywne przestrzeganie przepisów. Bo sam Bóg – Jezus – przyszedł, by służyć człowiekowi, nie by go przytłaczać.
Bóg nie chce, byśmy żyli tylko rytuałami – chce, byśmy żyli miłością. I tak jak baranek ocalił domy Izraelitów, tak dziś Jezus – Baranek Boży – daje nam zbawienie.
Bóg chce nas wyprowadzać z każdej niewoli – także tej duchowej. Prawdziwa wiara to nie tylko przepisy, ale serce, które potrafi kochać i przebaczać.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami