Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Tak mówi Pan: "Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzewu na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną. Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, gdy nadejdzie upał, bo zachowa zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców. Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi? Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków"
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do faryzeuszów: "Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”. Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”. Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”.
Drodzy Bracia i Siostry,
Bóg przez proroka Jeremiasza mówi jasno: człowiek, który opiera się tylko na sobie lub innych ludziach, jest jak uschnięty krzew na pustyni – nie dostrzeże dobra, które może go spotkać. Natomiast ten, kto ufa Panu, jest jak drzewo rosnące nad wodą – ma stałość, siłę i przynosi owoce nawet w trudnych czasach. Bóg zna serca i ocenia ludzi nie po ich słowach, ale po ich czynach.
Ewangelia opowiada o bogaczu, który miał wszystko, ale nie potrafił dostrzec leżącego pod jego bramą ubogiego Łazarza. Za życia bogacz ucztował i nie przejmował się losem innych, a po śmierci znalazł się w miejscu cierpienia, podczas gdy Łazarz został nagrodzony bliskością Boga. Jezus ostrzega nas, że jeśli nie chcemy słuchać Jego słowa i nie otworzymy serca na potrzebujących, to nawet największy cud nie przekona nas do zmiany.
Ufność w Bogu daje siłę w trudnościach i prowadzi do życia pełnego sensu. Ignorowanie potrzeb innych i zamknięcie się w swoim bogactwie i wygodzie może sprawić, że zgubimy to, co najważniejsze – życie wieczne.
Zaufaj Bogu, a On cię poprowadzi przez każde trudności. Nie zamykaj oczu na potrzeby innych, bo życie to więcej niż tylko doczesne wygody.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami