1. czytanie (Rdz 17, 3-9)

Przymierze Boga z Abrahamem

Czytanie z Księgi Rodzaju

Abram padł na oblicze, a Bóg tak do niego mówił: «Oto moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów. Nie będziesz więc odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów. Sprawię, że będziesz niezmiernie płodny, tak że staniesz się ojcem narodów i pochodzić będą od ciebie królowie.

Przymierze moje, które zawieram pomiędzy Mną a tobą oraz twoim potomstwem, będzie trwało przez pokolenia jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego potomstwa. I oddaję tobie i twym przyszłym potomkom kraj, w którym przebywasz, cały kraj Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem».

Potem rzekł Bóg do Abrahama: «Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia zachowujcie przymierze ze Mną».

Ewangelia (J 8, 51-59)

Abraham ujrzał mój dzień

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do Żydów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki».

Rzekli do Niego Żydzi: «Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy – a Ty mówisz: „Jeśli ktoś zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki”. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?».

Odpowiedział Jezus: «Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, co otacza Mnie chwałą, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem”. Lecz wy Go nie poznaliście. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał go i ucieszył się».

Na to rzekli do Niego Żydzi: «Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?».

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem».
Porwali więc kamienie, aby rzucić w Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

Streszczenie Słowa

Czytania na dzisiaj skupiają się na temacie przymierza, tożsamości i wiary.

Pierwsze czytanie z Księgi Rodzaju opowiada o przymierzu Boga z Abrahamem. Bóg zmienia imię Abrama na Abraham, co oznacza “ojca mnóstwa narodów”, i obiecuje mu, że będzie ojcem wielu narodów. Obietnica ta obejmuje także nadanie ziemi Kanaan jego potomstwu jako wiecznej własności. To przymierze jest fundamentem relacji między Bogiem a narodem wybranym i wskazuje na długotrwały plan Boży dotyczący zbawienia.

Ewangelia według Świętego Jana przedstawia dyskusję Jezusa z Żydami na temat Jego tożsamości i relacji z Abrahamem. Jezus stwierdza, że ci, którzy zachowują Jego naukę, nie zaznają śmierci wiecznej. Kiedy Żydzi kwestionują Jego słowa, zauważając, że nawet Abraham umarł, Jezus odpowiada, że Abraham “rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień”. To stwierdzenie jeszcze bardziej zaskakuje i prowokuje tłum, ponieważ Jezus sugeruje, że istniał przed Abrahamem. Jezus kończy rozmowę słowami “Zanim Abraham stał się, Ja jestem”, co bezpośrednio nawiązuje do Bożego imienia ujawnionego Mojżeszowi i ujawnia Jego boską tożsamość.

Krótka nauka na dziś

Te czytania uczą nas o ciągłości Bożego planu zbawienia od czasów Abrahama, poprzez dawanie Prawa, aż do objawienia się Jezusa Chrystusa. Przypominają, że wiara w Jezusa i Jego naukę jest kluczem do życia wiecznego. Pokazują również, jak Jezus, będąc w pełni człowiekiem, jednocześnie objawia swoją boską naturę i wieczne istnienie, co jest centralnym punktem chrześcijańskiej wiary.

Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Boże przymierze z Abrahamem i obietnica ziemi dla jego potomstwa jest wypełnione i rozszerzone w Jezusie Chrystusie, który jako wieczny Syn Boży, przynosi zbawienie i życie wieczne tym, którzy przyjmują Jego naukę i wierzą w Niego.