1. czytanie (Rdz 37, 3-4. 12-13a. 17b-28)

Czytanie z Księgi Rodzaju

Izrael miłował Józefa bardziej niż wszystkich innych swych synów, jako urodzonego w podeszłych jego latach. Sprawił mu też długą szatę z rękawami. Bracia Józefa, widząc, że ojciec kocha go bardziej niż ich wszystkich, tak go znienawidzili, że nie mogli zdobyć się na to, aby przyjaźnie z nim rozmawiać. Kiedy bracia Józefa poszli paść trzody do Sychem, Izrael rzekł do niego: "Czyż twoi bracia nie pasą trzody w Sychem? Chcę cię posłać do nich". Józef udał się więc za swymi braćmi i znalazł ich w Dotain. Oni ujrzeli go z daleka i zanim się do nich przybliżył, postanowili podstępnie go zgładzić, mówiąc między sobą: "Oto tam nadchodzi ten, który miewa sny! Teraz zabijmy go i wrzućmy do którejkolwiek studni, a potem powiemy: Dziki zwierz go pożarł. Zobaczymy, co będzie z jego snów!" Gdy to usłyszał Ruben, postanowił ocalić go z ich rąk; rzekł więc: "Nie zabijajmy go!" I mówił Ruben do nich: "Nie doprowadzajcie do rozlewu krwi. Wrzućcie go do studni, która jest tu na pustkowiu, ale nie podnoście na niego ręki" – po to, by wybawić go z ich rąk, a potem zwrócić go ojcu. Gdy Józef przybył do swych braci, oni zdarli z niego odzienie – długą szatę z rękawami, którą miał na sobie. I pochwyciwszy go, wrzucili do studni: studnia ta była pusta, bez wody.Kiedy potem zasiedli do posiłku, podniósłszy oczy, ujrzeli z dala idących z Gileadu kupców izmaelskich, których wielbłądy niosły wonne korzenie, żywicę i olejki pachnące; ciągnęli oni, wioząc to do Egiptu. Wtedy Juda rzekł do swych braci: "Cóż nam przyjdzie z tego, gdy zabijemy naszego brata i nie ujawnimy naszej zbrodni? Chodźcie, sprzedamy go Izmaelitom! Nie podnośmy ręki na niego, wszak jest on naszym bratem!" I usłuchali go bracia. I gdy kupcy madianiccy mijali ich, bracia, wyciągnąwszy śpiesznie Józefa ze studni, sprzedali go Izmaelitom za dwadzieścia sztuk srebra, a ci zabrali go z sobą do Egiptu.

Ewangelia (Mt 21, 33-43. 45-46)

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: "Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: „To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo”. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc przybędzie właściciel winnicy, co uczyni z owymi rolnikami?" Rzekli Mu: "Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze". Jezus im rzekł: "Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: „Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach”. Dlatego powiadam wam: królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce". Arcykapłani i faryzeusze, słuchając Jego przypowieści, poznali, że o nich mówi. Toteż starali się Go pochwycić, lecz bali się tłumów, ponieważ miały Go za proroka.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Bóg przez proroka Jeremiasza mówi jasno: człowiek, który opiera się tylko na sobie lub innych ludziach, jest jak uschnięty krzew na pustyni – nie dostrzeże dobra, które może go spotkać. Natomiast ten, kto ufa Panu, jest jak drzewo rosnące nad wodą – ma stałość, siłę i przynosi owoce nawet w trudnych czasach. Bóg zna serca i ocenia ludzi nie po ich słowach, ale po ich czynach.

Historia Józefa pokazuje nam, jak zazdrość i nienawiść mogą doprowadzić do wielkiego zła. Bracia, nie mogąc znieść, że Józef jest ukochanym synem swojego ojca, najpierw chcą go zabić, a potem sprzedają go w niewolę. Z pozoru wydaje się, że to koniec dla Józefa. Jednak Bóg ma inny plan – Józef, mimo cierpienia i niesprawiedliwości, ostatecznie zostaje ocalony i później staje się wybawcą dla swojej rodziny. To przypomina nam, że nawet jeśli inni nas krzywdzą, Bóg zawsze ma dla nas lepszą przyszłość, jeśli mu zaufamy.

Jezus w Ewangelii mówi przypowieść o winnicy, którą właściciel oddał w dzierżawę rolnikom. Ci jednak, zamiast uczciwie pracować i oddać właścicielowi plon, zabijają jego sługi, a potem nawet jego syna. Przypowieść ta jest obrazem tego, jak ludzie odrzucili proroków, a w końcu samego Jezusa. Pokazuje, że człowiek często chce wszystko zatrzymać dla siebie, nie przyjmując Bożego panowania. Ale Jezus przypomina, że to, co odrzucane, może stać się najważniejsze – tak jak On, odrzucony przez ludzi, stał się fundamentem zbawienia.

Bóg działa w naszym życiu nawet wtedy, gdy nie wszystko idzie po naszej myśli. Nawet jeśli doświadczamy niesprawiedliwości lub odrzucenia, możemy być pewni, że On ma dla nas swój plan. Ważne jest, byśmy nie stali się jak rolnicy z przypowieści – zamknięci na Boże działanie i egoistycznie myślący tylko o sobie.

Ufność w Bogu daje siłę w trudnościach i prowadzi do życia pełnego sensu. Ignorowanie potrzeb innych i zamknięcie się w swoim bogactwie i wygodzie może sprawić, że zgubimy to, co najważniejsze – życie wieczne.

Krótka nauka na dziś

Zaufaj Bogu, nawet jeśli teraz nie rozumiesz, dlaczego coś się dzieje. Nie odrzucaj Jezusa, bo to On jest fundamentem prawdziwego życia.