1. czytanie (Dz 15,1-6)

Czytanie z Dziejów Apostolskich

W Antiochii niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: „Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni”. Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan. Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez Kościół, apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: „Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego”. Zebrali się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.

Ewangelia (J 15,1-8)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, o ile nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony, jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją i wrzuca do ognia i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Pierwsze czytanie opowiada nam o bardzo ważnym momencie w historii Kościoła. Niektórzy Żydzi chcieli, żeby poganie – czyli ci, którzy nie pochodzili z narodu wybranego – przestrzegali wszystkich żydowskich przepisów, takich jak obrzezanie, żeby móc być zbawionymi. Paweł i Barnaba się temu sprzeciwili. Wiedzieli, że to nie przepisy zbawiają, ale wiara w Jezusa. Postanowili więc udać się do Jerozolimy, by razem z apostołami i starszymi rozeznać, co jest naprawdę wolą Boga. Ta historia pokazuje, że Kościół od samego początku był miejscem dialogu, rozeznawania i szukania prawdy w Duchu Świętym.

W Ewangelii Jezus daje nam piękny obraz – mówi, że On jest krzewem winnym, a my – gałązkami. Jeśli gałązka jest oderwana od krzewu, uschnie. Ale jeśli trwa przy krzewie – czyli przy Jezusie – przynosi owoce. Owoce dobra, miłości, wiary, cierpliwości. Tylko w bliskiej relacji z Jezusem możemy być naprawdę żywi i płodni duchowo.

Drodzy, Kościół nie jest zbiorem przepisów, ale wspólnotą ludzi trwających w miłości Boga. A Jezus nie chce, żebyśmy tylko znali Jego naukę – On chce, żebyśmy z Nim żyli, dzień po dniu.

Krótka nauka na dziś

Zbawienie jest łaską, którą otrzymujemy przez wiarę, a prawdziwe życie przynosi tylko trwałe zjednoczenie z Jezusem. Bez Niego nic nie możemy, ale z Nim – wszystko.