1. czytanie (1 P 5, 1-4)

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła

Najmilsi:

Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.

Ewangelia (Mt 16, 13-19)

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Święty Piotr w swoim liście zwraca się do starszych wspólnoty chrześcijańskiej, przypominając im, że ich zadaniem jest prowadzenie wiernych z miłością, a nie dla własnych korzyści. Mają być nie tylko nauczycielami, ale przede wszystkim przykładem dla innych. Prawdziwe przewodzenie to służba, a nie panowanie nad ludźmi. Za wierne pasterzowanie czeka ich nagroda od samego Chrystusa – wieniec chwały w niebie.

W Ewangelii Jezus pyta uczniów, kim dla nich jest. Piotr wyznaje: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Jezus odpowiada mu, że ta prawda nie pochodzi od ludzi, ale od Boga. Wtedy Chrystus czyni Piotra fundamentem Kościoła i daje mu klucze Królestwa Niebieskiego. To początek misji Kościoła, który przetrwa wszelkie przeciwności, bo opiera się na wierze i obietnicy Jezusa.

Przewodzenie innym, czy to w Kościele, czy w codziennym życiu, nie jest powodem do wywyższania się, ale zobowiązaniem do służby. Jezus przypomina nam, że nasza wiara powinna być osobistą relacją z Nim – nie wystarczy, że inni coś o Nim mówią, sami musimy wyznać, kim dla nas jest Chrystus.

Krótka nauka na dziś

Bycie chrześcijaninem to nie tylko słowa, ale świadectwo życia. Prawdziwe przewodzenie polega na służbie i pokorze, a wiara na osobistym spotkaniu z Jezusem.