1. czytanie (Hbr 7, 25 – 8, 6)

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:

Jezus może całkowicie zbawiać na wieki tych, którzy przez Niego przystępują do Boga, bo wciąż żyje, aby się wstawiać za nimi. Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa, takiego, który nie jest zobowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie. Prawo bowiem ustanawiało arcykapłanami ludzi obciążonych słabością, słowo zaś przysięgi, złożonej po nadaniu Prawa, ustanawia arcykapłanem Syna doskonałego na wieki. Sedno zaś wywodów stanowi prawda: takiego mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach, jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku zbudowanego przez Pana, a nie przez człowieka. Każdy bowiem arcykapłan ustanawiany jest do składania darów i ofiar, przeto trzeba, aby Ten także miał coś, co by ofiarował. Gdyby więc był na ziemi, to nawet nie byłby kapłanem, gdyż są tu inni, którzy składają ofiary według postanowień Prawa. Usługują oni obrazowi i cieniowi rzeczywistości niebieskich. Gdy bowiem Mojżesz miał zbudować przybytek, został w ten sposób pouczony przez Boga: “Bacz, abyś uczynił wszystko według wzoru, jaki ci został ukazany na górze”. Teraz zaś Chrystus otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile też stał się pośrednikiem lepszego przymierza, które oparte zostało na lepszych obietnicach.

Ewangelia (Mk 3, 7-12)

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A przyszło za Nim wielkie mnóstwo ludzi z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o tym, jak wiele działał. Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby na Niego nie napierano. Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: “Ty jesteś Syn Boży”. Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania ukazują nam Jezusa jako doskonałego Arcykapłana i Zbawiciela, który nieustannie wstawia się za nami przed Bogiem oraz jako pełnego miłości i mocy Nauczyciela, który troszczy się o każdego człowieka.

W Liście do Hebrajczyków autor przypomina nam, że Jezus Chrystus jest jedynym i doskonałym Arcykapłanem, który złożył najdoskonalszą ofiarę — samego siebie — dla naszego zbawienia. Jego ofiara była raz na zawsze i nie potrzebuje powtarzania. Jezus nie jest jak dawni arcykapłani, którzy musieli składać ofiary najpierw za własne grzechy, a potem za grzechy ludu. On jest święty, niewinny, nieskalany i Jego kapłaństwo trwa wiecznie. Jezus nieustannie wstawia się za nami u Boga, abyśmy mogli otrzymać przebaczenie i życie wieczne. To On jest pośrednikiem nowego, lepszego przymierza, opartego na Bożych obietnicach.

W Ewangelii św. Marka widzimy, jak za Jezusem podążało ogromne mnóstwo ludzi z różnych stron, bo wszyscy słyszeli o Jego cudach. Przychodzili do Niego chorzy, cierpiący, potrzebujący uzdrowienia i nadziei. Nawet złe duchy rozpoznawały w Nim Syna Bożego, ale Jezus nie pozwalał im mówić o tym, bo Jego misja miała się objawić w odpowiednim czasie. Jezus pragnął dotrzeć do serc ludzi nie przez rozgłos, ale przez miłość, pokorę i służbę.

Krótka nauka na dziś

Jezus Chrystus jest naszym najlepszym Pośrednikiem u Boga. On oddał za nas życie i wciąż wstawia się za nami. Mamy do Niego dostęp zawsze, gdy potrzebujemy pomocy, przebaczenia i siły. Wystarczy przyjść do Niego z otwartym sercem.