1. czytanie (Iz 42, 1-7)

Sługa Boży ofiarowany za zbawienie świata

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan: «Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi ledwo tlejącego się knotka. On rzeczywiście przyniesie Prawo. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy».
Tak mówi Pan Bóg, który stworzył i rozpiął niebo, rozpostarł ziemię wraz z jej plonami, dał ludziom na niej dech ożywczy i tchnienie tym, co po niej chodzą.
«Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».

Ewangelia (J 12, 1-11)

Namaszczenie w Betanii

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta usługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego, drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi stopy, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku. Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z Jego uczniów, ten, który miał Go wydać: «Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?». Powiedział zaś to nie dlatego, że dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos, wykradał to, co składano.

Na to rzekł Jezus: «Zostaw ją! Przechowała to, aby Mnie namaścić na dzień mojego pogrzebu. Bo ubogich zawsze macie u siebie, ale Mnie nie zawsze macie».

Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest; a przybyli nie tylko ze względu na Jezusa, ale także, by ujrzeć Łazarza, którego wskrzesił z martwych. Arcykapłani zatem postanowili zabić również Łazarza, gdyż wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa.

Streszczenie Słowa

Czytania na dzisiaj ukazują kontrast między cichą służbą i ofiarą Chrystusa a działaniami i motywacjami ludzkimi.

W pierwszym czytaniu z Księgi proroka Izajasza, słyszymy proroctwo o “Słudze Bożym”, który jest wybrany przez Boga i na którym spoczął Duch Boży. Ten Sługa przynosi Prawo narodom, ale czyni to w sposób cichy i pokorny, nie krzycząc ani nie podnosząc głosu. Jego misja jest przedstawiona jako służba pełna cierpliwości i wytrwałości, nawet w obliczu trudności. Prorok mówi, że Sługa ten będzie światłością dla narodów, otwierającym oczy niewidomym i wypuszczającym jeńców z więzienia. To proroctwo jest powszechnie rozumiane jako zapowiedź posłannictwa Jezusa Chrystusa.

Ewangelia według Świętego Jana opisuje scenę w Betanii, gdzie Maria, siostra Łazarza, namaściła Jezusa drogocennym olejkiem nardowym. Ten gest jest aktem czci i miłości wobec Jezusa, ale również symbolicznym przygotowaniem do Jego śmierci. Judasz Iskariota krytykuje to działanie jako marnotrawstwo, ale Jezus broni Marii, mówiąc, że uczyniła to na dzień Jego pogrzebu. Ta scena pokazuje różne podejścia do Jezusa i Jego misji – z jednej strony głęboka wiara i oddanie, z drugiej strony niezrozumienie i fałszywe motywacje.

Krótka nauka na dziś

Te czytania uczą nas o znaczeniu pokornej służby i ofiary. Postać Sługi Bożego w proroctwie Izajasza oraz postawa Marii wobec Jezusa ukazują prawdziwą postawę serca potrzebną do naśladowania Chrystusa. Jednocześnie kontrastują z tym postawy niezrozumienia i fałszywych intencji, reprezentowane przez postać Judasza. Wskazują na to, że prawdziwe oddanie Bogu wyraża się w cichym zaufaniu i wiernym podążaniu za Jego wolą, nawet jeśli nie jest ona zrozumiała lub akceptowana przez innych.

Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Bóg wzywa nas do cichej i pokornej służby na wzór Chrystusa, który jako Sługa Boży przyniósł światło i wyzwolenie ludzkości. Nasza odpowiedź na to powołanie powinna być pełna wiary, miłości i oddania, nawet w obliczu niezrozumienia i oporu ze strony świata.