1. czytanie (2 Krl 22, 8-13; 23, 1-3)

Odnowienie przymierza

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Arcykapłan Chilkiasz powiedział do pisarza Szafana: «Znalazłem księgę Prawa w świątyni Pańskiej». I dał Chilkiasz księgę Szafanowi, który ją czytał. Następnie pisarz Szafan poszedł do króla i zdał mu sprawę z tego zdarzenia w słowach: «Słudzy twoi wybrali pieniądze znajdujące się w świątyni i wręczyli je kierownikom robót, nadzorcom świątyni Pańskiej». I pisarz Szafan oznajmił królowi: «Kapłan Chilkiasz dał mi księgę» – i Szafan odczytał ją wobec króla. Kiedy król usłyszał słowa księgi Prawa, rozdarł szaty.

Następnie król rozkazał kapłanowi Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, Akborowi, synowi Micheasza, i pisarzowi Szafanowi, a także urzędnikowi królewskiemu, Asajaszowi: «Idźcie poradzić się Pana co do mnie, co do ludu i całego pokolenia Judy w związku ze słowami tej znalezionej księgi. Bo wielki gniew Pański zapłonął przeciwko nam z tego powodu, że nasi przodkowie nie słuchali słów tejże księgi, by spełniać wszystko, co jest w niej napisane».

Wtedy król polecił przez posłów, by zebrała się przy nim cała starszyzna Judy i Jerozolimy. I wszedł król do świątyni Pańskiej, a wraz z nim wszyscy ludzie z Judy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i prorocy oraz cały lud, od najmniejszych aż do największych. Odczytał głośno całą treść księgi przymierza, znalezionej w świątyni Pańskiej.

Następnie król stanął przy kolumnie i zawarł przymierze przed obliczem Pańskim, że pójdą za Panem, że będą przestrzegali Jego poleceń, przykazań i praw całym sercem i całą duszą, że w czyn zamienią słowa tego przymierza, spisane w tejże księdze. I cały lud przystąpił do przymierza.

Ewangelia (Mt 7, 15-20)

Fałszywi prorocy

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców.

Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. A więc: poznacie ich po ich owocach».

Streszczenie Słowa

W pierwszym czytaniu z Drugiej Księgi Królewskiej, król odkrywa księgę Prawa w świątyni i zdaje sobie sprawę z tego, jak bardzo jego lud odstąpił od nakazów zawartych w Prawie. To zrozumienie prowadzi go do publicznego odnowienia przymierza z Bogiem, wzywając lud Izraela, aby również powrócili do wierności Bożym przykazaniom. To zobowiązanie do przestrzegania Bożego prawa „całym sercem i całą duszą” podkreśla, jak ważne jest dla wspólnoty wierzących ciągłe odnawianie i utrzymywanie ich zobowiązań wobec Boga.

W Ewangelii według św. Mateusza, Jezus ostrzega swoich uczniów przed fałszywymi prorokami, którzy mogą wyglądać niewinnie, ale w rzeczywistości przynoszą zniszczenie. Przez metaforę dobrych i złych owoców Jezus uczy, że prawdziwa wiara i dobroć są poznawalne przez ich efekty – autentyczne życie duchowe prowadzi do dobrych uczynków, podczas gdy fałsz w końcu zostanie ujawniony i odrzucony.

Krótka nauka na dziś

Autentyczność i oddanie prawdziwym wartościom są kluczowe w życiu duchowym. Wyzwanie, aby żyć zgodnie z prawdą, którą otrzymujemy od Boga, i konsekwencje, które niesie za sobą oddanie się fałszu, są istotne zarówno na poziomie jednostki, jak i całej wspólnoty. Wierność prawdziwym naukom i ich owocna realizacja w życiu codziennym są tym, co odróżnia prawdziwych wyznawców od tych, którzy tylko pozornie przestrzegają wiary