1. czytanie (Ef 4, 7-16)

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. Dlatego mówi Pismo: «Wstąpiwszy na wysokości, wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary». Słowo zaś „wstąpił” cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi? Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić. On też ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami, aby przysposobili świętych do wykonywania posługi dla budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast, żyjąc prawdziwie w miłości, sprawmy, by wszystko wzrastało ku Temu, który jest Głową – ku Chrystusowi. Od Niego poczynając, całe Ciało – zespalane i utrzymywane w łączności więzią umacniającą każdy z członków stosownie do jego miary – przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.

Ewangelia (Łk 13, 1-9)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: “Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie”. I opowiedział im następującą przypowieść: “Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Święty Paweł przypomina nam, że każdy z nas otrzymał od Boga różne dary, które mają służyć do budowania wspólnoty – Ciała Chrystusowego. Chrystus obdarzył nas różnorodnymi talentami i powołaniami, abyśmy wspólnie dążyli do jedności w wierze i miłości. Każdy z nas ma swoją rolę w Kościele, niezależnie od tego, czy jest apostołem, prorokiem, nauczycielem, czy po prostu członkiem wspólnoty. Ważne, byśmy nie byli jak dzieci, które łatwo można zwieść. Powinniśmy wzrastać w wierze, wspierając się wzajemnie i budując jedność w miłości.

Jezus w Ewangelii ostrzega nas przed osądzaniem innych i przypomina, że wszyscy potrzebujemy nawrócenia. Nikt z nas nie wie, kiedy przyjdzie nasz czas, dlatego warto dbać o swoje życie duchowe i nie odkładać nawrócenia na później. Opowieść o figowcu to przestroga i zachęta do wydawania dobrych owoców – życie w wierze to nie tylko unikanie grzechu, ale też podejmowanie wysiłków, by wzrastać i stawać się coraz lepszym.

Krótka nauka na dziś

Każdy z nas ma swój dar, którym może służyć wspólnocie, i wszyscy potrzebujemy nawrócenia, by nasze życie przynosiło owoce. Nie odkładajmy nawrócenia na później – zacznijmy żyć owocnie już dziś.