1. czytanie (Ap 18,1-2.21-23;19,1-3.9a)

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem anioła zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. I głosem potężnym tak zawołał: „Upadł, upadł Babilon — stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego odrazę”. I jeden potężny anioł dźwignął kamień wielki jak kamień młyński i rzucił w morze, mówiąc: „Tak z rozmachem Babilon, wielka stolica, zostanie rzucona i już się wcale nie znajdzie. I głosu harfiarzy, śpiewaków, flecistów, trębaczy już w tobie się nie usłyszy. I żaden mistrz jakiejkolwiek sztuki już się w tobie nie znajdzie. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody”. Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie mówiącego: „Alleluja. Zbawienie i chwała, i moc należą do Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał by poniosła karę za krew swoich sług”. I rzekli powtórnie: „Alleluja”. A dym jej wznosi się na wieki wieków. I mówi mi: „Napisz: “Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka”.

Ewangelia (Łk 21,20-28)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą. Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane. Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni. Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą. Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

W dzisiejszych czytaniach słyszymy o upadku Babilonu, który symbolizuje wielkie miasto, pełne grzechu i zepsucia. Jan opisuje, jak anioł ogłasza jego całkowite zniszczenie. To miejsce, które kiedyś tętniło życiem i było pełne rozrywki i luksusu, teraz stanie się puste i zapomniane. Przypomnienie, że wszelkie ludzkie potęgi nie są wieczne i mogą przeminąć, a jedynie Bóg jest niezmienny. W niebie rozbrzmiewa radosny śpiew, który chwali Boga za Jego sprawiedliwe wyroki.

W Ewangelii Jezus mówi o trudnych czasach i znakach, które poprzedzą Jego powtórne przyjście. Ostrzega uczniów, że przyjdzie czas wielkiego ucisku, ale jednocześnie zapewnia ich, by nie tracili nadziei. To zapowiedź, że Bóg ma plan na ostateczne zwycięstwo dobra nad złem, i zachęta, by patrzeć na te wydarzenia z nadzieją na odkupienie, które jest bliskie.

Krótka nauka na dziś

Ludzkie potęgi są kruche i nietrwałe, ale Bóg jest wieczny i sprawiedliwy. Choć mogą nadejść trudne czasy, mamy trwać w nadziei na odkupienie, bo Bóg jest z nami.