Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Tak mówi Pan: «Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzewu na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną.
Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, gdy nadejdzie upał, bo zachowa zielone liście;
także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców.
Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi? Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków».
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».
Dzisiejsze czytania z Pisma Świętego koncentrują się na tematyce ufności w Bogu i konsekwencjach wyborów moralnych.
Pierwsze czytanie z Księgi proroka Jeremiasza przedstawia kontrast między osobą, która pokłada nadzieję w ludziach, a osobą, która ufając Bogu, czerpie siłę i stabilność. Jeremiasz porównuje człowieka polegającego na ludziach do krzewu na pustyni, który nie doświadcza dobrobytu i jest osamotniony. Natomiast osoba ufająca Bogu jest jak drzewo zasadzone nad wodą, które nawet w trudnych warunkach nie traci wigoru i owocuje. Prorok podkreśla, że serce człowieka jest zdradliwe, a jedynie Bóg jest w stanie prawdziwie ocenić ludzkie intencje i działania.
Ewangelia według św. Łukasza przedstawia przypowieść o bogaczu i Łazarzu. Bogacz, żyjący w luksusach, ignoruje biedę Łazarza, żebraka leżącego u jego bram. Po śmierci obu mężczyzn, Łazarz znajduje pociechę u boku Abrahama, podczas gdy bogacz cierpi w otchłani. Bogacz prosi Abrahama o posłanie Łazarza do jego braci, by ostrzec ich, lecz Abraham odpowiada, że mają już Mojżesza i Proroków i powinni ich słuchać. Przypowieść ta podkreśla, że życie skoncentrowane na materialnym bogactwie i ignorowanie potrzeb innych prowadzi do duchowego ubóstwa i ostatecznej straty.
Podsumowując, pierwsze czytanie uczy o znaczeniu zaufania Bogu zamiast polegania na ludzkich siłach, a Ewangelia przypomina o konieczności troski o innych i posłuszeństwa Bożemu słowu.
Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Pokładaj ufność w Bogu, a nie w ludzkich siłach, i żyj życiem skoncentrowanym na miłości i trosce o innych, słuchając i wypełniając Boże słowo.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami