1. czytanie (Hbr 10, 32-39)

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia,

Przypomnijcie sobie dawniejsze dni, kiedy to po oświeceniu wytrzymaliście wielkie zmaganie, to jest udręki, już to wystawieni publicznie na szyderstwa i prześladowania, już to stawszy się towarzyszami tych, którzy to przeżywali. Albowiem współcierpieliście z uwięzionymi, z radością przyjęliście rabunek waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majątek lepszy i trwały. Nie wyzbywajcie się więc waszej ufności, która znajduje wielką odpłatę. Potrzebujecie bowiem wytrwałości, abyście po wypełnieniu woli Bożej dostąpili spełnienia obietnicy. “Jeszcze bowiem krótka, bardzo krótka chwila, i przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie spóźni się. A mój sprawiedliwy dzięki wierze żyć będzie, jeśli się cofnie, nie znajdzie dusza moja w nim upodobania”. My zaś nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie, ale do wiernych, którzy zbawiają duszę.

Ewangelia (Mk 4, 26-34)

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus mówił do tłumów: “Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo”. Mówił jeszcze: “Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu”. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

W pierwszym czytaniu autor Listu do Hebrajczyków zachęca do przypomnienia sobie trudnych chwil, przez które przechodzili pierwsi chrześcijanie: prześladowań, szyderstw, a nawet utraty majątku. Podkreśla, że wszystko to znosili z radością, bo mieli w sercach nadzieję na coś lepszego i trwałego – obietnicę zbawienia. Dlatego wzywa do wytrwałości i ufności w Boże obietnice, które na pewno się spełnią.

W Ewangelii Jezus porównuje królestwo Boże do procesu wzrostu: małe nasiono, wrzucone w ziemię, samo w sobie rośnie i dojrzewa, aż wydaje plon. Królestwo Boże, choć zaczyna się od drobnych rzeczy, ma ogromny potencjał, aby rozwinąć się w coś wielkiego, jak ziarnko gorczycy, które wyrasta na drzewo dające schronienie ptakom.

Te czytania uczą nas wytrwałości w wierze i ufności w Boży plan, nawet gdy życie stawia przed nami trudności. Królestwo Boże zaczyna się od małych kroków – od naszej codziennej modlitwy, dobrych uczynków czy miłości do bliźnich – i rozwija się dzięki łasce Bożej w coś wielkiego. Mamy pielęgnować w sobie cierpliwość i nadzieję, bo wszystko w Bożym czasie przyniesie owoc.

Krótka nauka na dziś

Ufaj Bogu i bądź wytrwały, bo Jego obietnice są pewne. Nawet najmniejsze dobro może rozwinąć się w coś wielkiego, jeśli powierzysz je Bogu.