Przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu!
Według oceny ludzkiej niewielu tam mędrców, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nieszlachetnie urodzone według świata oraz wzgardzone, i to, co w ogóle nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga.
Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby jak to jest napisane, “w Panu się chlubił ten, kto się chlubi”.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
“Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obieg i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i, rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!” Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!” Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem twardym: żniesz tam, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!” Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.
Drodzy Bracia i Siostry,
Dzisiaj słyszymy dwa ważne fragmenty z Pisma Świętego, które ukazują nam, jak Bóg działa w świecie i jak my powinniśmy odpowiadać na Jego dary.
W pierwszym czytaniu z Listu do Koryntian św. Paweł przypomina nam, że Bóg nie wybiera tych, którzy są mądrzy, bogaci czy szlachetnie urodzeni według standardów tego świata. Zamiast tego, Bóg wybiera to, co w oczach ludzi wydaje się słabe, małe i nieważne, aby pokazać, że to Jego moc i mądrość są prawdziwe. Nie możemy chlubić się przed Bogiem naszymi osiągnięciami, bo wszystko, co mamy, pochodzi od Niego. Chrystus jest naszym prawdziwym skarbem – to On jest naszą mądrością, sprawiedliwością, uświęceniem i odkupieniem.
W Ewangelii według św. Mateusza słyszymy przypowieść o talentach. Pan, wyjeżdżając, powierzył swoim sługom majątek, dając każdemu według jego zdolności. Dwaj słudzy, którzy pomnożyli otrzymane talenty, zostali pochwaleni i nagrodzeni. Trzeci sługa, który ze strachu ukrył swój talent, został surowo ukarany. Ta przypowieść uczy nas, że Bóg obdarza każdego z nas różnymi darami i oczekuje, że będziemy je rozwijać i pomnażać. Nie możemy się bać ryzyka ani unikać odpowiedzialności – jesteśmy wezwani do aktywnego działania na rzecz Bożego królestwa.
Z obu tych czytań wynika, że Bóg działa przez to, co małe i niepozorne, a my mamy obowiązek rozwijać Jego dary, nie ukrywając ich, ale pomnażając dla Jego chwały.
Bóg wybiera to, co słabe, by ukazać swoją moc. Naszym zadaniem jest pomnażanie darów, które otrzymaliśmy od Boga.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami