Czytanie z Dziejów Apostolskich
W dniu Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem: «Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jeruzalem, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów! Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Boga został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówi o Nim:
„Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec rozkładowi. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim”.
Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi.
Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami».
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pospiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i pobiegły oznajmić to Jego uczniom.
A oto Jezus stanął przed nimi, mówiąc: «Witajcie!». One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udadzą się do Galilei, tam Mnie zobaczą».
Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: «Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdy spaliśmy. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu».
Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami, i trwa aż do dnia dzisiejszego.
Dzisiaj skupiamy się na dwóch bardzo ważnych fragmentach Pisma Świętego, które mówią o zmartwychwstaniu Chrystusa.
Pierwsze czytanie, z Dziejów Apostolskich, opowiada nam o mowie Piotra, który z pełnym przekonaniem i mocą głosi zmartwychwstanie Chrystusa. Piotr przypomina nam, że mimo śmierci na krzyżu, Jezus został wskrzeszony przez Boga, co było zgodne z Jego planem zbawienia. Piotr używa słów króla Dawida, aby podkreślić, że zmartwychwstanie było przepowiedziane i spełniło się w Jezusie Chrystusie. To świadectwo jest dla nas przypomnieniem, że zmartwychwstanie Jezusa jest fundamentem naszej wiary i daje nam nadzieję na życie wieczne.
Ewangelia według św. Mateusza opisuje moment, gdy niewiasty spotykają zmartwychwstałego Jezusa. Ten moment pełen jest radości i zadziwienia. Jezus mówi im, aby nie bały się i przekazały Jego uczniom, że zobaczą Go w Galilei. To spotkanie ukazuje nam, że Jezus żyje i chce, byśmy dzielili się tą radosną nowiną z innymi.
Z obu tych czytań płynie dla nas bardzo ważna nauka: Jezus Chrystus naprawdę zmartwychwstał i jest żywy. Jego zmartwychwstanie daje nam nadzieję, że śmierć nie jest końcem, ale przejściem do nowego życia z Bogiem. Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani, by tak jak Piotr i niewiasty, świadczyć o zmartwychwstaniu Chrystusa i dzielić się tą radosną nowiną z innymi.
Podsumowując, nauka płynąca z dzisiejszych czytań jest prosta, ale głęboka: Chrystus zmartwychwstał i my, dzięki Niemu, mamy nadzieję na życie wieczne.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami