1. czytanie (Dz 15, 1-6)

Spór o przepisy Starego Testamentu

Czytanie z Dziejów Apostolskich

W Antiochii niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: «Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni».

Kiedy doszło do niemałych sporów i roztrząsań między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jeruzalem, do apostołów i starszych. Wysłani przez Kościół szli przez Fenicję i Samarię, sprawiając wielką radość braciom opowiadaniem o nawróceniu pogan.

Kiedy przybyli do Jeruzalem, zostali przyjęci przez Kościół, apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: «Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego». Zebrali się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę.

Ewangelia (J 15, 1-8)

Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.

Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».

Streszczenie Słowa

Z pierwszego czytania, z Dziejów Apostolskich, dowiadujemy się o konflikcie wczesnego Kościoła dotyczącym obrzezania i przestrzegania Prawa Mojżeszowego przez pogan nawracających się na chrześcijaństwo. Spór ten stawiał pod znakiem zapytania, czy nawróceni poganie muszą poddać się żydowskim zwyczajom, aby być częścią wspólnoty chrześcijańskiej. Paweł i Barnaba, silni zwolennicy łaski i wolności w Chrystusie, zostali wysłani do Jeruzalem, aby przedstawić sprawę apostołom i starszym. To wydarzenie wskazuje na ważność dialogu i wspólnego rozstrzygania kwestii doktrynalnych w Kościele.

Ewangelia według św. Jana przedstawia słowa Jezusa o byciu prawdziwym krzewem winnym, a Jego uczniami – latoroślami. Przesłanie to podkreśla, że owocne życie duchowe jest możliwe tylko przez trwanie w Chrystusie. Jest to obraz głębokiej jedności między Chrystusem a wierzącymi, z której płynie życie i siła do przynoszenia owoców. Jezus zwraca uwagę, że bez Niego nie można nic uczynić, a trwanie w Jego miłości jest kluczem do prawdziwego i obfitego życia duchowego.

Krótka nauka na dziś

Nauka płynąca z dzisiejszych czytań podkreśla znaczenie jedności w Kościele oraz potrzebę poszukiwania prawdy w miłości i dialogu. Pokazuje również, że fundamentem życia chrześcijańskiego jest bliska relacja z Chrystusem, z którego płynie wszystko, co potrzebne do duchowego wzrostu i misji. Przypomina o centralnej roli łaski Bożej w naszym życiu, która umożliwia nam bycie autentycznymi świadkami Ewangelii w świecie.

Spór w wczesnym Kościele o obrzezanie i przestrzeganie Prawa Mojżeszowego podkreśla potrzebę jedności i wspólnego poszukiwania woli Bożej, pokazując, że zbawienie jest dostępne dzięki łasce przez wiarę w Chrystusa, nie przez praktyki ceremonialne. Jezus jako prawdziwy krzew winny przypomina o konieczności trwania w Nim, aby nasze życie było owocne i spełnione, co stanowi fundament naszej wiary i misji.