1. czytanie (Pwt 5, 12-15)

Szabat przypomnieniem wyzwolenia z Egiptu

Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa

Tak mówi Pan:

«Będziesz zważał na szabat, aby go święcić, jak ci nakazał Pan, Bóg twój. Sześć dni będziesz się trudził i wykonywał wszelką twą pracę, lecz dzień siódmy jest szabatem Pana, Boga twego.

Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczęli twój niewolnik i twoja niewolnica, jak i ty.

Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i wyprowadził cię stamtąd Pan, Bóg twój, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem: przeto ci nakazał Pan, Bóg twój, strzec dnia szabatu».

2. czytanie (2 Kor 4, 6-11)

Życie Jezusa staje się widoczne w naszym ciele

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Bóg, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Jezusa Chrystusa.

Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd cierpienia znosimy, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele.

Ciągle bowiem my, którzy żyjemy, jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym śmiertelnym ciele.

Ewangelia (Mk 2, 23-28)

Jezus jest Panem szabatu

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»

On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».

I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

Streszczenie Słowa

Czytania dzisiejsze skupiają się na temacie szabatu i jego znaczenia w naszym życiu duchowym.

Pierwsze czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa przypomina o przykazaniu zachowania dnia szabatu jako świętego czasu odpoczynku i refleksji. Mojżesz przekazuje słowa Pana, które nakazują odpoczynek wszystkim, nie tylko Izraelitom, ale również ich zwierzętom i służbie, podkreślając, że szabat jest dniem pamięci o wyzwoleniu z niewoli egipskiej.

W Drugim Liście do Koryntian, Paweł mówi o przechowywaniu skarbu – poznania chwały Bożej na obliczu Jezusa Chrystusa – w „naczyniach glinianych”, co symbolizuje naszą ludzką kruchość. Podkreśla, że cierpienia i trudności, które znosimy, mają na celu ukazanie życia Jezusa w nas samych, przynosząc chwałę Bogu mimo naszej słabości.

Ewangelia według św. Marka opisuje, jak Jezus interpretuje prawo szabatu, pokazując, że człowiek nie jest stworzony do przestrzegania szabatu, ale szabat dla człowieka. Jezus, jako Syn Człowieczy, podkreśla, że ma władzę nad szabatem i może decydować o jego prawidłowym zastosowaniu.

Krótka nauka na dziś

Szabat jest przypomnieniem o Bożej opatrzności i miłosierdziu, który wyzwolił Izraelitów i oferuje odpoczynek wszystkim Jego stworzeniom. Jezus przypomina, że prawdziwy odpoczynek znajdujemy w Bogu, a przepisy dotyczące szabatu mają służyć człowiekowi, a nie odwrotnie. Niech to przypomnienie wzmocni naszą wiarę i pomoże żyć w zgodzie z Bożym prawem miłości i miłosierdzia, pamiętając, że w naszej słabości najpełniej objawia się moc Boża.