1. czytanie (1 Krl 3, 4-13)

Bóg wysłuchuje prośby Salomona

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Król Salomon udał się do Gibeonu, aby tam złożyć ofiarę, bo była tam wielka wyżyna. Salomon złożył na owym ołtarzu tysiąc ofiar całopalnych. W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy Bóg rzekł: “Proś o to, co mam ci dać”. A Salomon odrzekł: “Ty okazywałeś Twemu słudze, Dawidowi, memu ojcu, wielką łaskę, bo postępował wobec Ciebie szczerze, sprawiedliwie i w prostocie serca. Ponadto zachowałeś dla niego tę wielką łaskę, że dałeś mu syna zasiadającego na jego tronie po dziś dzień. Teraz więc, o Panie, Boże mój, Ty ustanowiłeś królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody i nie umiem rządzić. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, który wybrałeś, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?” Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, oto spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i pojętne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie. I choć nie prosiłeś, daję ci ponadto bogactwo i sławę, tak iż za twoich dni podobnego tobie nie będzie wśród królów”.

Ewangelia (Mk 6, 30-34)

Jezus lituje się nad tłumem

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: “Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco”. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.

Streszczenie Słowa

Dzisiejsze czytania z Pisma Świętego ukazują dwie różne postacie – króla Salomona i Jezusa – i ich relacje z Bogiem oraz z ludźmi.

Pierwsze czytanie opowiada o modlitwie króla Salomona w Gibeonie. Salomon, stając przed Bogiem, prosi o mądrość potrzebną do rządzenia ludem. Jego prośba o “serce rozumne do sądzenia ludu” zamiast bogactw czy długiego życia zyskała uznanie Boga. Bóg obdarza Salomona mądrością, którą król poprosił, a także bogactwem i sławą, które nie były przedmiotem jego prośby. Ta historia uczy nas o wartości mądrości i o tym, że skromne i altruistyczne pragnienia są bardziej cenione przez Boga niż dążenie do osobistych korzyści.

Drugie czytanie mówi o Apostołach, którzy zgromadzili się u Jezusa, by opowiedzieć Mu o swoich działaniach i nauczaniu. Jezus, widząc ich zmęczenie, zachęca ich do odpoczynku na pustkowiu. Jednak, gdy ludzie dowiedzieli się o ich lokalizacji, poszli za nimi. Jezus, pomimo własnego zmęczenia, zlitował się nad tłumem i zaczął ich nauczać. To czytanie przypomina nam o znaczeniu empatii i służby innym, nawet gdy sami jesteśmy zmęczeni.

Krótka nauka na dziś

Podsumowując, pierwsze czytanie uczy nas o wartości mądrości i skromności w naszych prośbach do Boga, a drugie czytanie przypomina o potrzebie troski o innych, nawet w obliczu własnego zmęczenia.

Skrócona nauka z tych czytań brzmi: Szukaj mądrości i służ innym z empatią, nawet gdy sam potrzebujesz odpoczynku.