1. czytanie (Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)

Wielki znak ukazał się na niebie

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła

Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak ukazał się na niebie Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. i woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia.

I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię.

I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.

I usłyszałem donośny głos mówiący wniebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».

2. czytanie (Kol 1, 12-16)

Bóg nas przeniósł do królestwa swojego Syna

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:

Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On to uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów.

On jest obrazem Boga niewidzialnego – Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy to Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

Ewangelia (J 19, 25-27)

Oto Matka Twoja

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Streszczenie Słowa

Z pierwszego czytania, z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła, otrzymujemy wizję wielkiego znaku na niebie: Niewiasty obleczonej w słońce, będącej w stanie błogosławionym, która rodzi Syna. Jest to obraz, który wielu interpretuje jako przedstawienie Maryi, Matki Jezusa, oraz walki duchowej między dobrem a złem, reprezentowanym przez Smoka. Obraz ten wyraża zwycięstwo Boga i Jego plan zbawienia ludzkości, mimo istniejącego zła i przeciwności.

Drugie czytanie, z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan, mówi o przeniesieniu wiernych z ciemności do królestwa Bożego przez Chrystusa, w którym mamy odkupienie i odpuszczenie grzechów. Paweł podkreśla wyjątkową rolę Chrystusa w dziele stworzenia i zbawienia, jako obrazu Boga niewidzialnego i Pierworodnego wszelkiego stworzenia.

Ewangelia według św. Jana przedstawia wzruszający moment pod krzyżem, kiedy to Jezus powierza swoją Matkę opiece ucznia, którego miłował. Jest to gest ukazujący Maryję jako Matkę wszystkich wierzących, a ucznia – jako reprezentanta całej wspólnoty Kościoła, któremu powierzono troskę o Maryję. Ten akt stanowi również symboliczne powierzenie Maryi Kościołowi jako Matki i orędowniczki.

Krótka nauka na dziś

Nauka płynąca z dzisiejszych czytań wskazuje na centralną rolę Chrystusa w historii zbawienia i wszechświata, a także na specjalne miejsce Maryi w planie Bożym. Wskazuje na nadzieję i zwycięstwo, które są udziałem tych, którzy znajdują się w światłości Chrystusa, oraz na miłość i troskę, jaką Bóg okazuje swoim dzieciom poprzez Maryję.

Chrystus, jako centrum stworzenia i zbawienia, przenosi nas z ciemności do swojego królestwa, oferując odkupienie i pełnię życia w światłości. Maryja, przedstawiona w Apokalipsie jako Niewiasta walcząca z złem i pod krzyżem jako Matka Kościoła, jest znakiem miłości Bożej i naszego powołania do trwania w tej miłości jako dzieci światłości.