Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło. Liczba mężczyzn sięgała pięciu tysięcy.
Następnego dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jeruzalem: arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. Postawiwszy ich pośrodku, pytali: «Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to?».
Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: «Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni».
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?».
Odpowiedzieli Mu: «Nie».
On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!». Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!». Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.
To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.
Dzisiejsze czytania przynoszą nam przesłanie mocy i nadziei, które płyną z wiary w Zmartwychwstałego Pana. Przyjrzyjmy się bliżej, co mają nam do powiedzenia.
W pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich, słyszymy o odważnym świadectwie Piotra przed przywódcami, kapłanami i starszymi ludu. Pomimo aresztowania i możliwych konsekwencji, Piotr pełen Ducha Świętego, z odwagą głosi, że uzdrowienie chromego człowieka dokonało się przez moc Jezusa Chrystusa, którego oni ukrzyżowali, ale którego Bóg wskrzesił z martwych. Piotr wyraźnie stwierdza, że tylko w Jezusie jest zbawienie, i wzywa wszystkich do wiary w Niego. Kamień, który budujący odrzucili, stał się kamieniem węgielnym.
Ewangelia według Świętego Jana opowiada nam o kolejnym ukazaniu się Zmartwychwstałego Jezusa swoim uczniom nad Jeziorem Tyberiadzkim. Ta opowieść pokazuje nam, jak Pan wciąż prowadzi i karmi swoich uczniów, wzywając ich do głębszej wiary i zaufania. Jezus, który przygotował dla nich ryby i chleb, jest tym samym, który karmi nas swoim słowem i Eucharystią. Przypomina nam, że w codziennych trudnościach i w naszych wysiłkach, to On jest źródłem naszej siły i sukcesu.
Z obu tych czytań wynika ważna lekcja: nasze życie, nasze misje i nasze uzdrowienia mają swoje źródło w Zmartwychwstałym Panu. Tak jak Piotr, jesteśmy wezwani, by mówić o naszej wierze z odwagą, niezależnie od przeszkód czy oporu, jaki możemy napotkać. Jezus Zmartwychwstały jest naszym kamieniem węgielnym, na którym możemy zbudować nasze życie.
Upomina nas się również, że Zmartwychwstały Pan jest z nami w naszych codziennych doświadczeniach, nawet gdy nie jesteśmy w stanie Go rozpoznać. On prowadzi nas, otwiera nasze oczy na Pismo i karmi nas swoją obecnością w Eucharystii.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami