1. czytanie (Dz 4, 32-35)

Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.

Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.

2. czytanie (1 J 5, 1-6)

Naszą siłą jest nasza wiara

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła

Najmilsi:

Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.

A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?

Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą.

Ewangelia (J 20, 19-31)

Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam, gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!». A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.

A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!».

Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».

A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!». Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».

Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!».

Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

Streszczenie Słowa

Dzisiaj, słuchając słów Pisma Świętego, jesteśmy zaproszeni do głębokiej refleksji nad naszą wspólnotą wiary i nad tym, jak nasza wiara w Zmartwychwstałego Pana wpływa na nasze życie.

Pierwsze czytanie z Dziejów Apostolskich przedstawia nam obraz idealnej wspólnoty chrześcijańskiej, gdzie wszyscy wierzący byli jednego ducha i jednego serca. Mieli wszystko wspólne i nikt nie cierpiał niedostatku. Ta opowieść przypomina nam, że nasza wiara w Chrystusa powinna prowadzić do konkretnych działań miłości i solidarności wobec innych. Zadajmy sobie pytanie: jak możemy dziś być bardziej otwarci na potrzeby naszych braci i sióstr, zwłaszcza tych najbardziej potrzebujących?

W drugim czytaniu, Święty Jan Apostoł przypomina nam, że miłość do Boga wyraża się przez spełnianie Jego przykazań, które nie są ciężkie. Nasza wiara w Jezusa, Syna Bożego, jest źródłem naszej siły i zwycięstwa nad światem. To przesłanie zachęca nas do tego, byśmy nie ustawali w dążeniu do świętości, nawet w obliczu trudności i wyzwań.

Ewangelia według św. Jana mówi nam o spotkaniu Zmartwychwstałego Pana z Jego uczniami, w szczególności o wątpliwościach Tomasza. W tej historii odnajdujemy prawdę, że wiara nie zawsze wymaga fizycznego dowodu. Błogosławieni są ci, którzy nie widzieli, a uwierzyli. To przypomnienie, że nasza wiara powinna opierać się na zaufaniu do Boga i Jego Słowa, nawet gdy nie wszystko jest dla nas jasne.

Krótka nauka na dziś

Z obu tych czytań wynika ważna lekcja: nasza wspólna wiara w Zmartwychwstałego jest fundamentem naszej wspólnoty. Niech nasze życie będzie świadectwem miłości i nadziei, które płyną z naszej relacji z Chrystusem. Niech Duch Święty prowadzi nas w naszym codziennym dążeniu do bycia prawdziwymi świadkami Ewangelii, przez nasze słowa, nasze czyny i nasze życie.

Bądźmy świadkami zmartwychwstałego Chrystusa w naszej wspólnocie i w świecie, dzieląc się miłością, którą otrzymaliśmy od Boga, i umacniając naszą wiarę przez zaufanie i posłuszeństwo Jego Słowu.