1. czytanie (Dz 16, 22-34)

Paweł i Sylas cudownie uwolnieni z więzienia

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Tłum Filipian zwrócił się przeciwko Pawłowi i Sylasowi, a pretorzy kazali zedrzeć z nich szaty i siec ich rózgami. Po wymierzeniu wielu razów wtrącili ich do więzienia, przykazując strażnikowi więzienia, aby ich dobrze pilnował. Ten, otrzymawszy taki rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i dla bezpieczeństwa zakuł im nogi w dyby.

O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik więzienia zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. «Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!» – krzyknął Paweł na cały głos.

Wtedy tamten zażądał światła, wskoczył do lochu i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz, rzekł: «Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?». «Uwierz w Pana Jezusa – odpowiedzieli mu – a zbawisz siebie i swój dom».

Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu.

Ewangelia (J 16, 5-11)

Jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?”. Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.

On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».

Streszczenie Słowa

Z pierwszego czytania, z Dziejów Apostolskich, dowiadujemy się o dramatycznym wydarzeniu w życiu Pawła i Sylasa – ich cudownym uwolnieniu z więzienia w Filipiach. Pomimo cierpienia i niesprawiedliwego traktowania, zachowują oni wiarę i nadzieję, modląc się i śpiewając hymny Bogu. Ich niezachwiane zaufanie do Boga prowadzi do cudownego wydarzenia: trzęsienia ziemi, które otwiera drzwi więzienia i uwolnienia więźniów. Ten akt Bożej interwencji prowadzi strażnika więziennego i jego rodzinę do nawrócenia i przyjęcia chrztu, ukazując, jak cierpienie i trudności mogą stać się świadectwem wiary i narzędziem Bożego działania.

Ewangelia według św. Jana przedstawia słowa Jezusa, który mówi o swoim odejściu do Ojca i obiecuje nadejście Parakleta, czyli Ducha Świętego. Jezus wyjaśnia, że Jego odejście jest konieczne, aby Duch Święty mógł przyjść i kontynuować dzieło przemiany serc i przekonywania świata o grzechu, sprawiedliwości i sądzie. Duch Święty ma kluczową rolę w prowadzeniu wierzących do głębszego zrozumienia prawdy i umacnianiu ich w misji.

Krótka nauka na dziś

Nauka płynąca z dzisiejszych czytań podkreśla, że w trudnych sytuacjach, nawet w obliczu prześladowań, wierzący mogą polegać na mocy i obecności Boga, który działa poprzez ich wierność i modlitwę. Przyjęcie Ducha Świętego przynosi odwagę, mądrość i siłę do świadectwa Ewangelii, przekonując świat o potrzebie nawrócenia i akceptacji zbawczego planu Boga.

Historia Pawła i Sylasa w więzieniu przypomina, że Boża moc i prowadzenie są obecne nawet w najcięższych okolicznościach, prowadząc do nawrócenia i duchowego odnowienia tych, którzy otwierają swoje serca na Ewangelię. Obietnica Jezusa o nadejściu Ducha Świętego uświadamia, że każdy wierzący jest wezwany do bycia świadkiem Chrystusa, umocnionym przez Ducha, który przekonuje świat o grzechu i wskazuje drogę do prawdy i życia.