1. czytanie (1 Kor 4, 6-15)

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Miałem na myśli, bracia, mnie samego i Apollosa, ze względu na was, abyście mogli zrozumieć, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego. Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśli otrzymałeś, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał? Tak więc już jesteście nasyceni, już opływacie w bogactwa. Zaczęliście królować bez nas! Otóż tak! Nawet trzeba, żebyście królowali, byśmy mogli współkrólować z wami. Wydaje mi się bowiem, że Bóg nas, apostołów, wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się bowiem widowiskiem dla świata, aniołów i ludzi; my głupi dla Chrystusa, wy mądrzy w Chrystusie, my niemocni, wy mocni; wy doznajecie szacunku, a my wzgardy. Aż do tej chwili łakniemy i cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę, i utrudzeni pracą rąk własnych. Błogosławimy, gdy nam złorzeczą, znosimy, gdy nas prześladują; dobrym słowem odpowiadamy, gdy nas spotwarzają. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i wzbudzamy odrazę we wszystkich aż do tej chwili. Nie piszę tego, żeby was zawstydzić, lecz aby was napomnieć – jako moje najdroższe dzieci. Choć mielibyście bowiem dziesiątki tysięcy wychowawców w Chrystusie, nie macie wielu ojców; ja to właśnie przez Ewangelię zrodziłem was w Chrystusie Jezusie.

Ewangelia (Łk 6, 1-5)

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i jedli, wykruszając ziarna rękami. Niektórzy zaś z faryzeuszów mówili: “Czemu czynicie to, czego nie wolno w szabat?” Wtedy Jezus, odpowiadając im, rzekł: “Nawet tego nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać”. I dodał: “Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania przypominają nam o pokorze, właściwym rozumieniu Bożych darów oraz o tym, co jest naprawdę ważne w relacji z Bogiem.

W pierwszym czytaniu św. Paweł zwraca się do Koryntian, przypominając im, by nie wynosili się ponad innych i nie uważali się za lepszych. Wszystko, co mamy, pochodzi od Boga – nasze talenty, dobra, a nawet nasza wiara. Nie mamy więc powodu do pychy, bo niczego nie zdobyliśmy sami. Paweł pisze też o trudnym życiu apostołów – często wyśmiewanych, prześladowanych, cierpiących głód i brak uznania. Mimo tych trudności, Paweł uczy nas, że ważniejsze od wygód jest wierność Chrystusowi i pokorne znoszenie przeciwności. Nawet jeśli świat nas nie rozumie, naszym zadaniem jest trwać w miłości do Boga i innych ludzi.

W Ewangelii widzimy sytuację, w której uczniowie Jezusa, głodni, zrywają kłosy w szabat, co wzbudza krytykę faryzeuszów. Jezus przypomina im o przykładzie króla Dawida, który w chwili głodu również złamał prawo, aby przetrwać. Jezus pokazuje, że prawo Boże ma służyć człowiekowi, a nie być narzędziem opresji. Najważniejsza jest miłość i zrozumienie Bożego miłosierdzia. Jezus podkreśla, że to On, Syn Człowieczy, jest Panem szabatu, a więc ponad wszelkimi prawami.

Z tych czytań uczymy się, że pokora i wdzięczność wobec Bożych darów są kluczowe w naszym życiu. Nie mamy powodu do pychy, bo wszystko, co mamy, jest darem od Boga. Zrozumienie Bożego prawa polega na miłości i miłosierdziu, nie na ścisłym przestrzeganiu reguł kosztem człowieka.

Krótka nauka na dziś

Wszystko, co mamy, pochodzi od Boga, więc powinniśmy żyć w pokorze i wdzięczności. Prawdziwe zrozumienie Bożego prawa wymaga miłości i troski o człowieka.