1. czytanie (Dz 20,17-18a.28-32.36)

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Paweł, posławszy z Miletu do Efezu, wezwał starszych Kościoła. A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi. Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi.

Ewangelia (J 10,11-16)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do faryzeuszów: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiejsze czytania pokazują nam, czym jest prawdziwa troska duszpasterska i kto naprawdę stoi na straży Bożego ludu.

Święty Paweł żegna się ze starszyzną Kościoła w Efezie. Ostrzega ich, że po jego odejściu pojawią się tacy, którzy będą chcieli niszczyć wspólnotę – jak wilki, które rozrywają owce. Dlatego mówi: czuwajcie, troszczcie się o siebie nawzajem, trzymajcie się Bożego słowa i łaski. Kościół to nie instytucja z ludzkiego pomysłu – to wspólnota odkupiona krwią Jezusa. Kiedy Paweł klęka z nimi do modlitwy, pokazuje, że siła pasterza nie jest w słowach, ale w miłości i oddaniu Bogu.

W Ewangelii Jezus mówi wprost: Ja jestem dobrym pasterzem. To nie ktoś wynajęty, komu nie zależy. To Ten, który zna nas po imieniu, który nigdy nie zostawia, nawet gdy zbliża się niebezpieczeństwo. Jezus oddaje życie za swoje owce. I nie tylko za tych, którzy są blisko – On pragnie, by wszyscy ludzie Go poznali i przyszli do Jego owczarni. To wezwanie do nas, byśmy byli Jego głosem, Jego świadkami w świecie.

Jezus jest Dobrym Pasterzem, który oddał życie za nas, zna nas i nas nie zostawia. A my – czy jesteśmy gotowi czuwać, troszczyć się o Kościół i służyć innym z miłością?

Krótka nauka na dziś

Jezus nie zostawia swoich – zna cię, kocha i prowadzi. Bądź czujny i wierny, bo Kościół potrzebuje prawdziwych pasterzy i uczniów, nie najemników.