Czytanie z Dziejów Apostolskich
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.
A Józef, nazwany przez apostołów Barnaba, to znaczy Syn Pocieszenia, lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów.
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».
Na to rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?».
Odpowiadając na to, rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne».
Dzisiejsze czytania przybliżają nam wizję pierwszych chrześcijan, którzy żyli w jedności serc i ducha, dzieląc wszystko, co mieli. Apostołowie, pełni Ducha Świętego, dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Jezusa, a społeczność wierzących była miejscem, gdzie nikomu niczego nie brakowało. To pokazuje nam, jak wielka jest siła wspólnoty opartej na miłości i podziale. To przypomnienie, że Kościół powinien być miejscem, gdzie każdy czuje się zaopiekowany, gdzie dzielimy się nie tylko dobrami materialnymi, ale również wsparciem duchowym i modlitwą.
Ewangelia mówi o rozmowie Jezusa z Nikodemem, w której Chrystus wyjaśnia, że narodzenie się na nowo jest dziełem Ducha Świętego. To przypomnienie, że nasza wiara i zbawienie nie są zasługą ludzkich działań, ale darem Boga, który działa w nas przez Ducha Świętego. Bycie chrześcijaninem to ciągły proces odnawiania, do którego każdy z nas jest wezwany, by żyć według wartości Ewangelii.
To, co łączy te dwa czytania, to przesłanie o transformacji: pierwsze mówi o zmianie społeczeństwa przez wspólnotę wierzących, drugie o osobistej przemianie, którą każdy z nas musi przejść, aby wejść do Królestwa Bożego. Chrześcijaństwo to droga, która wymaga od nas gotowości do ciągłego odnawiania się i otwarcia na działanie Ducha Świętego.
W naszej wspólnocie i w naszym osobistym życiu duchowym jesteśmy wezwani do ciągłej odnowy w Duchu Świętym, dzieląc się miłością i dobrem, które otrzymaliśmy od Boga, aby być prawdziwymi świadkami Zmartwychwstałego Chrystusa w świecie.
Prosimy o wsparcie budowy kościoła parafialnego
nr. konta: 06 9511 0000 0000 5948 2000 0040
Bóg zapłać za dobroć serca i wsparcie naszej parafii
Ksiądz Proboszcz wraz z Parafianami