1. czytanie (Dz 9,31-42)

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i napełniał się pociechą Ducha Świętego. Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie. Znalazł tam pewnego człowieka imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku. Piotr powiedział do niego: „Eneaszu, Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!” I natychmiast wstał. Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Saronu i nawrócili się do Pana. Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: „Przyjdź do nas bez zwłoki”. Piotr poszedł z nimi, a gdy przyszedł, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i okrycia, które zrobiła im Dorkas za swego życia. Po usunięciu wszystkich Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do ciała i rzekł: „Tabito, wstań!” A ona otwarła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy i ujrzeli ją żywą. Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie i wielu uwierzyło w Pana.

Ewangelia (J 6,55.60-69)

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem”. Wielu spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli mówiło: „Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?” Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: „To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą”. Jezus bowiem od początku wiedział, którzy to są, co nie wierzą, i kto miał Go wydać. Rzekł więc: „Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca”. Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: „Czyż i wy chcecie odejść?” Odpowiedział Mu Szymon Piotr: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga”.

Streszczenie Słowa

Drodzy Bracia i Siostry,

Dziś Słowo Boże pokazuje nam, że Jezus jest Panem życia – zarówno tego doczesnego, jak i wiecznego. W Dziejach Apostolskich widzimy, jak Kościół rośnie w siłę, mimo prześladowań. Piotr działa mocą Jezusa – uzdrawia sparaliżowanego Eneasza i wskrzesza Tabitę, która była znana z dobroci. To nie Piotr był cudotwórcą, lecz Jezus działał przez niego, pokazując, że tam, gdzie jest głoszona Ewangelia, tam dzieją się rzeczy wielkie.

W Ewangelii Jezus mówi o sobie jako prawdziwym pokarmie – tym, który daje życie wieczne. Ale to nie są łatwe słowa. Wielu odchodzi, bo nie rozumie. Nawet uczniowie mają wątpliwości. Ale Piotr – ten sam, który później uzdrowi Eneasza i wskrzesi Tabitę – mówi piękne i proste zdanie: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego”. To jest wiara: nie wszystko muszę rozumieć, ale wiem, komu zaufałem.

Jezus daje życie – zarówno przez cuda, jak i przez swoje słowo. Nawet jeśli coś wydaje się trudne, warto trwać przy Nim, bo tylko On ma moc przemieniać i ożywiać.

Krótka nauka na dziś

Jezus jest Panem życia – uzdrawia nasze ciała i daje pokarm dla duszy. Nawet jeśli Jego słowa są trudne, tylko On ma słowa życia wiecznego.