1. czytanie (Dz 6, 1-7)

Ustanowienie pierwszych diakonów

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy.

Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».

Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, oraz Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy, modląc się, nałożyli na nich ręce.

A słowo Boże szerzyło się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.

Ewangelia (J 6, 16-21)

Jezus chodzi po wodzie

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi, zaczęli się przeprawiać przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wichru.

Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: «To Ja jestem, nie bójcie się». Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.

Streszczenie Słowa

W pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich słyszymy o ustanowieniu pierwszych diakonów. Wzrost liczby uczniów doprowadził do konfliktu między hellenistami a Hebrajczykami dotyczącego codziennego rozdzielania pomocy. Apostołowie, widząc potrzebę skupienia się na modlitwie i głoszeniu Słowa, postanowili wybrać siedmiu mężów pełnych Ducha i mądrości, którzy zajęliby się sprawami materialnymi. Ta decyzja pozwoliła na dalszy wzrost liczby uczniów i szerzenie się wiary, nawet wśród kapłanów.

Ewangelia według św. Jana opowiada o cudownym wydarzeniu, kiedy Jezus chodzi po wodzie. Uczniowie, przeprawiając się łodzią przez jezioro i napotykając na burzę, ujrzeli Jezusa idącego po wodzie. Z początkowym strachem spotkali Jego uspokajające słowa: “To Ja jestem, nie bójcie się”. To wydarzenie jest świadectwem boskiej mocy Chrystusa, zdolnego przezwyciężać prawa natury i wzbudzać wiarę w sercach swoich uczniów.

Krótka nauka na dziś

Te dwa fragmenty Pisma Świętego ukazują nam, jak ważna jest rola wspólnoty w życiu Kościoła, gdzie każdy ma swoje miejsce i zadanie. Pokazują również, że Jezus zawsze jest obecny w naszym życiu, nawet gdy wydaje się, że jesteśmy sami w obliczu trudności. Jego słowa “nie bójcie się” są wiecznym przesłaniem, które ma nas prowadzić przez wszystkie wyzwania.