1. czytanie (Iz 6, 1-8)

Powołanie proroka Izajasza

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał.

I wołał jeden do drugiego: «Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały». Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem.

I powiedziałem: «Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów!»

Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który szczypcami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł: «Oto dotknęło to twoich warg, twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech».

I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie!»

Ewangelia (Mt 10, 24-33)

Nie bójcie się ludzi

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa – jak jego pan. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, to o ileż bardziej nazwą tak jego domowników.

Nie bójcie się więc ich! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

Streszczenie Słowa

Pierwsze czytanie przedstawia majestatyczne wizje proroka Izajasza, który doświadcza Bożej obecności w świątyni. Widzi Pana otoczonego przez serafiny, co jest obrazem pełnym majestatu i świętości. Gdy Izajasz uświadamia sobie swoją niegodność, jeden z serafinów oczyszcza go, dotykając jego ust rozżarzonym węglem. To symboliczne działanie pokazuje, jak Bóg przygotowuje Izajasza do misji proroczej, mimo jego początkowego poczucia nieadekwatności. Gdy Bóg pyta, kto może zostać Jego posłańcem, Izajasz odpowiada z gotowością: “Oto ja, poślij mnie!”. To moment głębokiego zaangażowania i odpowiedzi na Boże wezwanie.

Ewangelia kontynuuje temat misji i głoszenia, ale skupia się na wyzwaniach, jakie napotykają uczniowie Jezusa. Chrystus przestrzega ich przed prześladowaniami, ale równocześnie zachęca do nieustraszonego głoszenia prawdy. Uczy, że mimo oporu i niebezpieczeństw, nie powinniśmy się bać, gdyż Bóg czuwa nad nami. Ważne jest, abyśmy mierzyli się z lękiem, pamiętając, że nasza dusza i nasze przekonania są w rękach Boga, który ma ostateczną moc nad naszym życiem i śmiercią.

Krótka nauka na dziś

Niech dzisiejsze słowo zachęci nas do głębszej wiary i gotowości do służby, nawet w obliczu trudności, pamiętając o wsparciu i ochronie, jaką oferuje nam Bóg.