1. czytanie (Dz 20, 28-38)

Polecam was Bogu, aby dał wam dziedzictwo, ze wszystkimi świętymi

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Paweł powiedział do starszych Kościoła efeskiego: «Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów.

Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata w dzień i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski, władnemu zbudować i dać dziedzictwo z wszystkimi świętymi.

Nie pożądałem srebra ani złota, ani szaty niczyjej. Sami wiecie, że te ręce zarabiały na potrzeby moje i moich towarzyszy. We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując, trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, które On sam wypowiedział: „Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”».

Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem z nimi wszystkimi. Wtedy wszyscy wybuchnęli wielkim płaczem. Rzucali się Pawłowi na szyję i całowali go, smucąc się najbardziej z tego, co powiedział: że już nigdy go nie zobaczą.

Potem odprowadzili go na okręt.

Ewangelia (J 17, 11b-19)

Uświęć ich w prawdzie

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia; aby się wypełniło Pismo.

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».

Streszczenie Słowa

Paweł w swoim przemówieniu do starszych Kościoła efeskiego porusza kwestię odpowiedzialności i czujności, jaką muszą wykazać w kierowaniu wspólnotą. Ostrzega przed zagrożeniami, zarówno zewnętrznymi, jak i wewnętrznymi, które mogą zaszkodzić Kościołowi. Podkreśla również znaczenie służby i wspierania słabych, przywołując słowa Jezusa o błogosławieństwie dawania. Jego pożegnanie jest pełne emocji i pokazuje głęboką więź, jaką zbudował z wiernymi w Efezie.

Ewangelia prezentuje modlitwę Jezusa do Ojca o ochronę i uświęcenie Jego uczniów. Jezus modli się o zachowanie jedności wśród swoich naśladowców, podkreślając ich nieodłączność od świata, a jednocześnie potrzebę ich ochrony przed złem. Prosi również o ich uświęcenie w prawdzie, co oznacza życie zgodnie z Bożymi słowami i naukami. Modlitwa ta wyraża Jezusa troskę o duchowe dobro i misję swoich uczniów na świecie.

Krótka nauka na dziś

Oba czytania przypominają o wyzwaniach i odpowiedzialności związanych z byciem częścią wspólnoty wierzących. Paweł i Jezus podkreślają wagę jedności, służby, ochrony przed złem i życia w prawdzie. Uświadamiają, że życie chrześcijańskie wymaga nieustannej czujności, modlitwy i zaangażowania w budowanie Królestwa Bożego, przy jednoczesnym zaufaniu, że Bóg prowadzi i ochrania swoich wiernych.

Chrześcijanie są wezwani do życia w jedności, służbie i świętości, stale czuwając nad zachowaniem wiary i ochroną wspólnoty przed zagrożeniami. Zarówno modlitwa Jezusa, jak i przemówienie Pawła podkreślają, że w życiu i misji Kościoła niezbędne są zaufanie do Bożej opieki i gotowość do poświęcenia w prawdzie.