1. czytanie (Dz 7, 51 – 8, 1a)

Męczeństwo Świętego Szczepana

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych: «Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wy zdradziliście Go teraz i zamordowaliście. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go».

Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego.

A on, pełen Ducha Świętego, patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga».

A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!». A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie licz im tego grzechu!». Po tych słowach skonał.

Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana.

Ewangelia (J 6, 30-35)

Ja jestem chlebem życia

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa: «Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».

Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!».

Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».

Streszczenie Słowa

W pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich przedstawione jest męczeństwo Świętego Szczepana, który pełen Ducha Świętego przemawiał do ludu, starszych i uczonych, wytykając im ich oporność wobec Ducha Świętego i prześladowanie proroków, a także zdradę i morderstwo Sprawiedliwego. Jego słowa wywołały gniew i agresję, co doprowadziło do jego kamienowania poza miastem, podczas gdy on modlił się, by Pan przyjął jego ducha i nie zaliczał tego grzechu oprawcom. Szczepan skonał, a jego śmierć została zaakceptowana przez Szawła (późniejszego św. Pawła).

Ewangelia według św. Jana mówi o dialogu Jezusa z ludem w Kafarnaum, który domagał się znaków, aby móc w Niego uwierzyć, przypominając o mannie, którą jedli ich ojcowie na pustyni. Jezus wyjaśnia, że prawdziwym chlebem z nieba jest Ten, który z nieba zstępuje i daje życie światu, czyli On sam – chleb życia. Kto przychodzi do Niego, nie będzie łaknął, a kto wierzy w Niego, nigdy pragnąć nie będzie.

Krótka nauka na dziś

Te czytania ukazują kontrast między ludzką niegodziwością a boską ofiarą i miłością. Męczeństwo Szczepana jest świadectwem wierności i odwagi w głoszeniu prawdy, nawet za cenę życia. Jezus jako chleb życia jest obietnicą spełnienia najgłębszych duchowych pragnień, zapewnieniem życia wiecznego dla tych, którzy w Niego wierzą.